1. ການກະກຽມແນວພັນ:
– ນໍາໃສ່ແນວພັນທີ່ມີຄຸນນະພາບສູງຄວາມງອກບໍ່ຕໍາກວ່າ 95%ນໍາໃສ່ແນວພັນແຕ່ 100-120 ກລ/ຮຕ.
– ແຊ່ເມັດພັນ: ໃສ່ນໍ້າສະອາດແຊ່ 24 ຊົວໂມງເອົາເມັດພັນຂື້ນແລ້ວລ້າງນໍ້າໃຫ້ສະອາດ.
– ອົບເມັດພັນ: ອົບແຕ່ 30-36 ຊົ່ວໂມງ.
2. ການກຽມດິນ:
– ໄຖ່,ຄາດ ແລະ ມອບໃຫ້ຮາບພຽງດີເພື່ອຄວບຄຸມນໍ້າ,ຝຸ່ນສະດວກ.
– ຊິດຫຍ້າຄຸມຫຍ້າ (sofit, butxim) ຕາມຄຳແນະນຳຕາມສະຫຼາກກຳກັບ.
– ອານາໄມຫຍ້າຕາມຄັນນາໃຫ້ໝົດເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນແຫຼ່ງອາຫານ ແລະ ທີ່ຢູ່ອາໃສ່ຂອງສັດຕູພືດ.
3. ການຢອດເມັດ:
– ສາມາດຢອດເປັນແຖວດ້ວຍເຄື່ອງຢອດ ຫຼື ຫວ່ານດ້ວຍມືຕາມເງືອນໄຂ່ຕົວຈິງເປັ່ງນໍ້າອອກໃຫ້ໝົດ ໃຊ້ແນວພັນທີ່ໄດ້ປະສົມຢາ (CRUSR) ເພື່ອປ້ອງກັນເພ້ຍໄຟ.
– ຫຼັງຫວ່ານໄດ້ 10-15 ວັນຄວນມີການສ້າມຄືນ.

https://www.google.com/search?q=%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%82%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A7&tbm=isch&tbs=rimg:CWbiV9jNdv2cIjgbIfOIEt0whqqIAA5y5dlERw7d2O60YAYt37rRSyX-k2gXKZ-CH8byNnxxHgh45z_1jnvF_1Iugh8SoSCRsh84gS3TCGERRC3iAIfQjBKhIJqogADnLl2UQRn3P-2xTkbkMqEglHDt3Y7rRgBhEPDZIwJHxxASoSCS3futFLJf6TEVg0M2YqUeFGKhIJaBcpn4IfxvIRpNGJx-Ns0okqEgk2fHEeCHjnPxGUL1mub3vcwyoSCeOe8X8i6CHxEUQ1NwAuJWj2&tbo=u&sa=X&ved=2ahUKEwiP5ovdyo_gAhUG148KHRGdAWsQ9C96BAgBEBg&biw=1440&bih=740&dpr=1#imgrc=Jdw-u_gOMTvTUM:

4. ການຈັດການຫຍ້າ:
– ຫຼັງຈາກກຽມດິນແລ້ວຊີດຢາຄຸມຫຍ້າ (SOFIT 300EC, BUTOXIM) ຕາມຄຳແນະນຳ.
– ຫຼັງຫວ່ານ 8-10 ວັນຖ້າສັງເກດເຫັນຫຍ້າຄວນຊີດຕື່ມຢາຂ້າຫຍ້າເພື່ອຮັບປະກັນໃນທົ່ງນາບໍ່ໃຫ່ມີຫຍ້າ.

5. ການຈັດການນໍ້າ:
– ຫຼັງຫວ່ານ 5-7 ວັນເອົານໍ້າເຂົ້າລະດັບ 3-5 ຊມເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຫຍ້າເກີດ.
– ຮັກສາລະດັບນໍ້າ 3-5 ຊມຕະຫຼອດໃນໄລຍະເຂົ້າແຕກກໍ.
– ໄລຍະ 32-35 ວັນຫຼັງຫວ່ານຄວນເປັ່ງນໍ້າອອກໃຫ້ດີນແຫ້ງປະມານ 1 ອາທິດ.
– ໄລຍະ 40-45 ວັນເອົານໍ້າເຂົ້າເພື່ອໃສ່ຝຸ່ນເລັ່ງໄລຍະເຂົ້າຈໍມານ.
– ກ່ອນເກັບກ່ຽວ 7 ວັນຄວນເປັ່ງນໍ້າອອກເພື່ອສະດວກໃນການເກັບກ່ຽວ.
6. ການນຳໃຊ້ຝຸ່ນ:
– ອັດຕາຝຸ່ນແນະນຳ: ລະດູນາແຊງ 90-50-50, ລະດູຝົນ 80-40-60.
– ໃສ່ຮອງພື້ນ: ໃສ່ຝຸ່ນຄອກເວລາກຽມດິນປະມານ 4-5 ໂຕນ/ຮຕ ແລະ ໃສ່ປູນຂາວຕື່ມ ແຕ່ 80-100ກີໂລ/ຮຕ ເພື່ອປັບຄວາມເປັນກົດຂອງດິນ,ຂ່າເຊື້ອພະຍາດໃນໄຮ່ນາ ແລະ ສະໜອງ CANXI ຊ່ວຍໃຫ້ຕົ້ນເຂົ້າມີຄວາມຕ້ານທານຕໍ່ພະຍາດ ແລະ ແມງໄມ້ດີຂື້ນ.
– ເລັ່ງຄັ້ງທີ່ 1: ໄລຍະ 8-10 ວັນຫຼັງຫວ່ານປະລິມານຝຸ່ນ 20%N, 30%P2O5,10%K2O.
– ເລັ່ງຄັ້ງທີ 2: ໄລຍະເຂົ້າ18-22 ວັນຫຼັງຫວ່ານປະລິມານຝຸ່ນ30% N,60%P2O5 ຊ່ວຍການແຕກກໍຂອງເຂົ້າ ແລະ ລະບົບຮາກເຂົ້າຂະຫຍາຍຕົວດີ.
– ເລັ່ງຄັ້ງທີ່ 3: ໄລຍະເຂົ້າຈໍ່ມານ 38-42 ວັນຫຼັງຫວ່ານໄລຍະນີ້ເຂົ້າມັກມີພະຍາດແມງໄມ້ຫຼາຍທີ່ສຸດ ສະນັ້ນບໍ່ຄວນໃສ່ N ຫຼາຍເກີນໄປປະລິມານຝຸ່ນ 40 N ,70K2O ຖ້າເຫັນໄດ້ວ່າເຂົ້າຍັງຂຽວແມ່ນຫຼຸດ N ເພີ່ມ K ຂື້ນ.
– ເລັ່ງຄັ້ງທີ 4: ໃສ່ເວລາເຂົ້າເລີ່ມຖອກໃສ່ທັງໝົດຝຸ່ນທີ່ຍັງເຫຼືອຊ່ວຍໃຫ້ເຂົ້າຖອກໄວ້ຂື້ນ ແລະ ເຮັດໃຫ້ເຂົ້າເປັນເມັດຕື່ງດີ.
7. ການຈັດການພະຍາດ ແລະ ແມງໄມ້:
ລົງຕິດຕາມທົ່ງນາເປັນປະຈຳເພື່ອເບີ່ງສັດຕູພືດ ແລະ ພະຍາດໃນທົ່ງນາສຳຄັນແມ່ນໄລຍະເຂົ້າຖືພາມານ ແລະ ເຂົ້າຖອກ.
7.1. ແມງໄມ້ສັດຕູພືດ:
– ເພ້ຍໄຟ: ຄວນໃຊ້ CHESS ເພື່ອປ້ອງກັນ.
– ບົ້ງຮໍາໃບນ້ອຍ: ນໍາໃຊ້ຢ່າຊະນິດ KARATE, REGENd
– ແມງແຄງຍາວ: ໃຊ້ຢ່າທີ່ມີກິ່ນແຮງຊີດຂ້າຫຼືໃຊ້ໄລ່.
7.2. ພະຍາດ:
ພະຍາດໃບໄໝ້: ຍ້ອນເຊື້ອລາ PYRICULARIA ORYZEA ມັນເກີດໃນໄລຍະ ເຂົ້າແຕກກໍ,ເຂົ້າ ໃກ້ຖອກປ້ອງກັນ.
ວິທີການ: ນໍາໃຊ້ແນວພັນທີ່ຕານທານບໍ່ຫວ່ານຖີ່ເກີນໄປ,ໃສ່ຝຸ່ນເໝາະສົມຫຼີກລ້ຽງການໃສ່ N ສູງເກີນໄປກຳນົດເວລາມີພະຍາດຕ້ອງຮັກສາລະດັບນໍ້າ ຢຸດການນຳໃຊ້ຝຸ່ນຈົນກວ່າຈະໝົດພະຍາດນີ້.
ນໍາໃຊ້ສານເຄມີ: ນໍາໃຊ້ຢ່າເຄມີເຊັ່ນ: fillia, beam, fuan ແລະ ອື່ນໆ.
– ພະຍາດກາບໃບແຫ້ງ: ຍ້ອນເຊື້ອລາ rhizoctonhia solani ພະຍາດນີ້ແຜ່ກະຈ່າຍທາງນໍ້າ ແລະ ມັກລະບາດໃນເງືອນໄຂຫວ່ານຖ່ເກີນໄປ,ໃສ່ຝຸ່ນ N ສູງເກີນໄປປ້ອງກັນດ້ວຍວິທີໄຖ,ຄາດດິນຕາກແດດ,ຫວ່ານໃນລະດັບທີ່ເໝາະສົມ,ນໍາໃຊ້ຢ່າເຄມີ validancine, validane ເວລາເຂົ້າເກີດພະຍາດຄວນເປັ່ງນໍ້າອອກຫຼີກລ້ຽງການລະບາດຂອງພະຍາດ.
– ພະຍາດຂອບໃບແຫ້ງ: ຍ້ອນເຊື້ອແບກທີເຣຍ xanthomonas sp ລະບາດໃນສະພາບອາກາດມີຝົນລົມ ແລະ ຄວາມຊຸ່ມຊື່ນອາກາດສູງ,ມັກລະບາດໃນໄລຍະເຂົ້າຖອກເຂົ້າສຸກ.ການປ້ອງກັນດ້ວຍວິທີນໍາໃຊ້ຝຸ່ນເໝາະສົມຊ່ວຍໃຫ້ໃບແຂງ,ຕົ້ນແຂງ,ໃຊ້ປູນຂາວຫວ່ານເພື່ອຕອບສະໜອງ canxi ຊ່ວຍໃຫ້ເຂົ້າມີຄວາມແຂງແຮງທົນທານກັບພະຍາດເພື່ອປ້ອງກັນ ແລະ ປາບດ້ວຍການນຳໃຊ້ຢາມີສ່ວນປະກອບມາຈາກທອງແດງເຊັ່ນ: staner, sasa, ksumine, kasuran ອື່ນໆ.
8. ເກັບກ່ຽວ ແລະ ຮັກສາຫຼັງການເກັບກ່ຽວ:
ເກັບກ່ຽວຄະນະທີ່ເຂົ້າສຸກ 90-95% ບໍ່ຄວນຕາກເຂົ້າຢູ່ກາງທົ່ງນາຈະເຮັດໃຫ້ຄຸນນະພາບເຂົ້າຫຼຸດລົງຕາກແດດຫຼືອົບແຫ້ງ ໃນຄວາມຊຸ່ມ 13,5-14% ເອົາເຂົ້າສອບປະໄວ້ໃນບ່ອນຮົ່ມອາກາດລ່ວງດີໃຊ້ໄມ້ຮອງບໍ່ໃຫ້ປົງກັບດິນຈະເຮັດໃຫ້ເຂົ້າຊຸ່ມຄືນ.ເຂົ້າແນວພັນຖ້າເກັບຮັກສາແຕ່ 3 ເດືອນຂື້ນໄປຄວນຕາກຄືນກ່ອນຈະນຳມາເຮດແນວພັນໃນລະດູຕໍ່ໄປ.

https://www.google.com/search?q=%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%82%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A7&tbm=isch&tbs=rimg:CbUeQa6_1ewtfIjg_1_1Y8hg11Z0Aolxur9Qi43KKKO_1Yn4fNLi3USGiunAI5yYgfUUz4fzi28I_1tC8GhCqyKYI6_1hRJSoSCT_19jyGDXVnQEeS_1kQk_11scpKhIJCiXG6v1CLjcR7PSKtuO0NEQqEgkooo79ifh80hE0ATCSV3aRCSoSCeLdRIaK6cAjEfBLRpeRgfcdKhIJnJiB9RTPh_1MRu2ma-K-v-HAqEgmLbwj-0LwaEBH5Im9hdr46ECoSCarIpgjr-FElEWZWB7GPXh6j&tbo=u&sa=X&ved=2ahUKEwiw7vWdyo_gAhVJKo8KHbz6AuEQ9C96BAgBEBg&biw=1440&bih=740&dpr=1#imgrc=tR5Brr97C19BlM:

ຮຽບຮຽງໂດຍ: ສີວິໄລອິນທະວົງ
ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ: ໂຄງການຍົກຜະລິດຕະພາບເຂົ້າ

ໝວດໝູ່: ການປູກພືດ
ຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີ່ມ:
ຂໍ້ມູນເຕັກນິກ
ວີດີໂອ:

<iframe width=”560″ height=”315″ src=”https://www.youtube.com/embed/8VLF9qe3pSE” frameborder=”0″ allow=”accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture” allowfullscreen></iframe>
ເບີໂທຕິດຕໍ່:

ຜັກກາດຂຽວປີ ຈັດຢູ່ໃນຕະກຸນ Brassicaceae. ມີຊື່ວິທະຍາສາດ Brassica juncea . ຜັກກາດຂຽວປີເປັນຜັກປະເພດອາຍຸປີດຽວ ຮາກເປັນລະບົບຮາກແກ້ວ ເປັນພືດໃບລ້ຽງຄູ່ ໃບຍາວປະມານ 15-50 ຊມ ກວ້າງ 5-40 ຊມ ໃບທີ່ຢູ່ທາງນອກຈະມີຂະໜາດໃຫ່ຍ ສ່ວນໃບທີ່ຢູ່ທັດໄປຈະຄ່ອຍໆນ້ອຍລົງ ຊໍ່ດອກເປັນແບບ raceme ຫຼື panicle ຍືດອອກໄດ້ ຈຸດກຳເນີນຂອງດອກຢູ່ທີ່ຍອດ ດອກປະກອບດ້ວຍກີບຮອງດອກສີຂຽວອົມເຫຼືອງຫຼືສີຂຽວອ່ອນ ກີບດອກມີສີເຫຼືອງ. ໝາກສາມາດແຕກເອງໄດ້ເມືອຝັກແກ່ ໂດຍຈະແຕກເປັນສອງແສກແຍກຈາກທາງລຸ່ມຂື້ນເທິງ ສ່ວນເມັດມີລັກສະນະກົມ ມີສີນໍ້າຕານ ຫຼື ສີເຫຼືອງ.ຜັກກາດຂຽວປີເປັນພືດອຸສະຫະກຳທີ່ສຳຄັນ ສາມາດນໍາສົ່ງຜົນຜະລິດເຂົ້າໂຮງງານອຸດສະຫະກຳແປຮູບເປັນຜະລິດຕະພັນອາຫານຕ່າງໆ ເຊັ່ນ ຜັກກາດດອງ ຜັກກາດກະປອງ

1 ການກຽມດິນ
ໄຖດິນເລີກປະມານ 20-30 ຊມ ຕາກດິນໄວ້ 7-10 ວັນ ຍໍ້າດິນໃຫ້ລະອຽດປະສົມຝຸ່ນຄອກຫຼືຝຸ່ນໝັກອັດຕາ 2,000 ກິໂລ/ໄລ່ ປຸ໋ຍເຄມີສູດ 15-15-15 ອັດຕາ 50 ກິໂລ/ໄລ່ ປະສົມກັນແລ້ວປັບດິນໃຫ້ລະອຽດຍົກໜານໃຫ້ສູງປະມານ 20 ຊມ ກວ້າງ 1,20 ແມັດ

2 ການປູກ
ປູກແບບຫວ່ານແກ່ນໂດຍກົງ ນິຍົມກັນໃຊ້ປູກແບບຍົກໜານ ດັ່ງນັ້ນກ່ອນຫວ່ານເມັດຄວນປະສົມກັບຊາຍເສຍກ່ອນ ໂດຍແກ່ນພັນ 1 ສ່ວນປະສົມກັບຊາຍລະອຽດ 3 ສ່ວນ ແລ້ວຫວ່ານໃຫ້ກະຈ່າຍທົ່ວໜານຈາກນັ້ນເອົາຟອງມາປົກຫົດນໍ້າໃຫ້ຊຸມໂດຍການໃຊ້ແກ່ນພັນ 2 ກິໂລ/ໄລ່ ເມື່ອຕົ້ນກ້າອາຍຸໄດ້ 15-20 ວັນຈຶ່ງຍົກແຍກໃຫ້ມີລະຍະຫ່າງກັນປະມານ 20 ຊມ

3 ການບົວລະບັດ
• ການຫົດນໍ້າ ຜັກກາດຂຽວປີເປັນຜັກທີ່ຕ້ອງການນໍ້າຫຼາຍມີການຈະເລີນເຕີບໂຕໄວ ດັ່ງນັ້ນຕ້ອງຫົດນໍ້າຢ່າງພຽງພໍ ແລະ ສະໝໍ່າສະເໝີຢ່າງນ້ອຍໄວລະ 1 ຄັ້ງ ໂດຍໃຊ້ລະບົບພົ່ນຝອຍຫຼືໃຊ້ສາຍຢາງຕິດຫົວຟັກບົວຫົດຢ່າໃຫ້ຂາດນໍ້າໃນລະຍະການຈະເລີນເຕີບໂຕເພາະຈະເຮັດສະງັກການຈະເລີນເຕີບໂຕ
• ການໃສ່ຝຸ່ນ ຜັກກາດຂຽວປີເປັນຜັກກິນໃບ ແລະ ກ້ານໃນດັ່ງນັ້ນຄວນໃສ່ປຸ໋ນຍູເຮຍ(40-0-0)ຫຼື ແອມໂນເນຍຊັດເຟດ(21-0-0) ອັດຕາ 30 ກິໂລ/ໄລ່ ເມື່ອບ້າຈະເລີນເຕີບໂຕໄດ້ 10 ວັນ ເພື່ອເລັ່ງການຈະເລີນເຕີບໂຕທາງໃບ ແລະ ກ້ານໃບ ໃຫ້ໄວຂື້ນຫຼືໃຊ້ປຸ໋ຍສູດ 20-11-11 ຫຼື ສູດ 15-15-15 ໃສ່ຄັ້ງທີ່ 2 ເມືອເບ້ຍຜັກອາຍຸຶ17 ວັນໃນອັດຕາ 30-50 ກິໂລ/ໄລ່ ຫຼັງຈາກໃສ່ປຸ໋ຍທຸກຄັ້ງຄວນມີການຫົດນໍ້າຕາມທັນທີຢ່າໃຫ້ປຸ໋ຍຕົກຄ້າງ

4 ການປ້ອງກັນກຳຈັດສັດຕູພືດ
ວັດສະພືດ ການພວນດິນແລະ ການກຳຈັດວັດສະພືດຄວນເຮັດໃນໄລຍະທຳອິດພ້ອມກັບການລົກຍ້າຍເບ້ຍ
1. ພະຍາດ
– ພະຍາດໃບແຫ້ວ ຜັກຈະເກີດອາການໃບເຫຼືອງເລີ່ມແຫ້ວຈົນແຫ້ວທັ້ງຕົ້ນບໍ່ຄວນປູກພືດຊໍ້າກັນ
– ພະຍາດນໍ້າໝອກ ປ້ອງກັນກຳຈັດດ້ຍການປົນແກ່ນດ້ວຍສານເມທາແລຄຊິລໃນອັດຕາ 7 ກະລຼາມ/ແກ່ນ 1 ກິໂລ ເກັບໃບລຸ່ມທີ່ສະແດດອາການຂອງພະຍາດ
– ພະຍາດເນົ່າຄໍດິນ ປ້ອງກັນ ແລະ ກຳຈັດໂດຍໜານປູກຄວນມີການລະບາຍນໍ້າທີ່ດີບໍ່ຄວນຫວ່ານແກ່ນຜັກແໜ່ນເກີນໄປໃຊ້ຢ່າປ້ອງກັນກຳຈັດເຊື້ອຣາລະລາຍນໍ້າຫົດໃສ່ຜີວດິນໃຫ້ທົ່ວໜານ 2-3 ຄັ້ງ ເຊັ່ນ ພວກສານເທອຣາຄລໍອ, ເບນຟອຣ໌ດ
2. ແມງໄມ້
– ເພ້ຍອ່ອນ ປ້ອງກັນ ແລະ ກຳຈັດໂດຍໃຊ້ສານເຄມີຈຳພວກ ມາລາໄທອອນ ເຊັ່ນ ມາລາເທນ,ມາລາໄທອອນ 83% ໃນອັດຕາ 30-50 ຊີຊີ/ນໍ້າ20ລິດ ຊີດພົ່ນ 2 ຄັ້ງ ແຕ່ລະຄັ້ງຫ່າງກັນ 7 ວັນ
– ໜອນໃຍຜັກປ້ອງກັນ ແລະ ກຳຈັດໂດຍການໃຊ້ສານເຄມີກຳຈັດໜອນໃຍຜັກໂດຍກົງ ແລະ ໂດຍການໃຊ້ເຊື້ອແບ໋ກທີເຮຍຊີລລລັດທຣູໜິນເຈນຊິສ ທຳລາຍໝັ້ນກວດເບິ່ງໜານຜັກຢູ່ສະເໝີ

https://www.google.com/search?biw=1440&bih=740&tbm=isch&sa=1&ei=LXFOXML_DMXivASgyKzYDg&q=%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%9C%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%94%E0%B9%80%E0%B8%82%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%A7%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%B5&oq=%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%9C%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%94%E0%B9%80%E0%B8%82&gs_l=img.1.2.0l3.395283.416393..419978…0.0..4.1882.7530.0j3j2j0j1j2j1j2j1….3..0….1..gws-wiz-img.fq2xlqbVCDI#imgrc=sH23ExzONKAuAM:

5 ການເກັບກ່ຽວ
ຜັກກາດຂຽວປີມີອາຍຸການເກັບກ່ຽວປະມານ 45-55 ວັນ ເມືອເກັບກ່ຽວໃຫ້ສັງເກດໃບນອກຈະເລີ່ມແຂງ ແລະ ເຂົ້າປີແໜ່ນ ສົມຄວນຕັດກ່ອນປີຈະຄາຍຄວາມແໜ່ນຕັດໃຫ້ໂຄນຕົ້ນສະເໝີກັນແລ້ວເອົາອອກມາລອກໃບ ບໍ່ຄວນຕັດໃບອອກຫຼາຍເກີນໄປ

ຮຽບຮຽງໂດຍ: ສີວິໄລ ອິນທະວົງ
ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ: ອະພິຊາດ ສີສະອາດ ຄູ່ມືການປູກຜັກສວນຄົວ ແລະ ຜັກພື້ນບ້ານ(ໜ້າທີ 48-49)
ແຫຼ່ງອ້າງອີງhttp://www.thaikasetsart.com/%E0%B8%9C%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%94%E0%B9%80%E0%B8%82%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%A7%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%B5/
ໝວດໝູ່: ການປູກພືດຜັກ
ຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີ່ມ:
ຂໍ້ມູນເຕັກນິກ
ວີດີໂອ:

<iframe width=”560″ height=”315″ src=”https://www.youtube.com/embed/XSBNwAvFcXM” frameborder=”0″ allow=”accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture” allowfullscreen></iframe>

ການປູກໝາກແຄນຕາລຸກ

ພັນຫວານສີທອງ(ນັມເບີວັນ)ຜີວສີທອງສວຍງາມນໍ້າໜັກໝາກ 2-2,5 ກິໂລ ອາຍຸການເກັບກ່ຽວ 70-75 ວັນຫຼັງຍ້າຍເບ້ຍປູກ.
– ພັນໂລແລນ ແຂງແຮງທົນທານນໍ້າໝອກຕາຂ່າຍທີ່ປູກສວຍງາມຂາຍໄດ້ລາຄາປູກໄດ້ຕະຫຼອດປີອາຍຸເກັບກ່ຽວ 70-75 ວັນຫຼັງຍ້າຍເບ້ຍປູກ.
– ພັນອະໂຮມາ ແຂງແຮງທົນທານຕໍ່ອາກາດຮ້ອນທົນທານຕໍ່ນໍ້າໝອກດີກິ່ນຫອມລົດຫວານນໍ້າໜັກ 1 ກິໂລ ໃຫ້ຜົນຜະລິດສູງໃຫ້ໝາກ 2-3ໝາກ/ຕົ້ນອາຍຸການເກັບກ່ຽວ 65-70 ວັນ ຫຼັງການຍ້າຍເບ້ຍປູກ.

ຮຽບຮຽງ: ສີວິໄລ ອິນທະວົງ

ຂໍ້ມູນເຕັກນິກ: ອະພິຊາດ ສີສະອາດ ປື້ມຄູ່ມືການປູກຜັກສວນຄົວ ແລະ ຜັກພື້ນບ້ານ

ໝວດໝູ່: ການປູູກພືດ

ຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມ: http://tech.nafri.org.la/wp-admin/post.php?post=2932&action=edit

ວີດີໂອ:

<iframe width=”560″ height=”315″ src=”https://www.youtube.com/embed/QA9mgSoeXlk” frameborder=”0″ allow=”accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture” allowfullscreen></iframe>

• Continue reading →

ເຕັກນິກການປູກໝາກຂຽບ

http://th.siripa3herbal-tropical.wikia.com/wiki/%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B9%88%E0%B8%B2

1. ລັກສະນະທົ່ວໄປ.
   ໝາກຂຽບເປັນຫມາກໄມ້ທີ່ສາມາດປັບຕົວເຂົ້າກັບສະພາບແວດລ້ອມໄດ້ດີ ແລະ ນິຍົມປູກໃນເຂດອາກາດຮ້ອນອົບອຸ່ນ ພ້ອມທັງມີລົດຊາດພໍດີກິນ ນິຍົມບໍລິໂພກທົ່ວໄປທັງພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດ ເຊິ່ງເຫມາະສົມຢ່າງຍິ່ງທີ່ຊາວສວນຈະຫັນມາປູກເພື່ອເປັນສິນຄ້າ, ເພາະວ່າໃນປະຈຸບັນ ການປູກຫມາກໄມ້ເປັນສິນຄ້າຢູ່ພາຍໃນປະເທດເຮົາຍັງຖືວ່າຫນ້ອຍຢູ່ເມືອທຽບກັບຕ່າງປະເທດ. ສະນັ້ນ ປະຈຸບັນກຳລັງກ້າວເຂົ້າສູ່ລະດູຝົນເຊິ່ງເປັນໂອກາດດີ ໃຫ້ກັບຜູ້ທີ່ກຳລັງສົນໃຈຢາກລົງທຶນໃນ ຂະແຫນງກະສິກຳເພື່ອເຮັດການຜະລິດເປັນສິນຄ້າ ແລະ ຫມາກຂຽບກໍ່ເປັນຫມາກໄມ້ຊະນິດຫນຶ່ງທີ່ນິຍົມບໍລິໂພກ ແລະ ປູກເປັນສິນຄ້າໄດ້ ທີ່ສຳຄັນ ແມ່ນເພື່ອຫລຸດການນຳເຂົ້າຈາກຕ່າງປະເທດນຳອີກ.
   
2.  ວິທີປູກ.
   ວິທີປູກແມ່ນສາມາດປະຕິບັດໄດ້ງ່າຍໆຄື: ຄວນຂຸດຂຸມປູກໃຫ້ມີຂະຫນາດກວ້າງ, ຍາວ ແລະ ເລິກປະມານ 50 ຊັງຕີແມັດ, ໄລຍະປູກ 3 x 3 ແມັດຕໍ່ຕົ້ນ, ປະມານ 150 ຕົ້ນຕໍ່ໄລ່ ຫລັງຈາກທີ່ກຽມຂຸມສຳເລັດ ແລ້ວໃຫ້ປະສົມດິນກັບຝຸ່ນຄອກ ຈຳນວນ 5 ກິໂລກຣາມ ແລະ ປຸ໋ຍຣອດຟໍສເຟດ ຈຳນວນ 500 ກຣາມເຂົ້າກັນໃນຂຸມສູງປະມານ 2 / 3 ຂອງຂຸມ, ແລ້ວຍົກຕົ້ນໄມ້ທີ່ກ້າໄວ້ນັ້ນລົງໃນຂຸມ ໂດຍໃຫ້ລະດັບຂອງດິນໃນຖົງສູງກວ່າລະດັບດິນປາກຂຸມເລັກນ້ອຍ, ໃຊ້ມີດແຫລມແລ່ງຖົງຈາກກົ້ນຂຶ້ນຫາປາກຖົງຢາງທັງ 2 ດ້ານ (ຊ້າຍ ແລະ ຂວາ), ຈາກນັ້ນ ໃຫ້ດຶງຖົງຢາງອອກໂດຍລະວັງຢ່າໃຫ້ດິນແຕກ ແລ້ວກວດເອົາດິນທີ່ເຫລືອລົງໃນຂຸມ, ກົດດິນບໍລິເວນກົກຕົ້ນໃຫ້ແຫນ້ນ, ພ້ອມທັງປັກໄມ້ ແລະ ມັດເຊືອກໄວ້ ເພື່ອປ້ອງກັນລົມພັດ ແລ້ວຫາວັດສະດຸປົກດິນບໍລິເວນລຳຕົ້ນເຊັ່ນ: ເຟືອງ, ຫຍ້າແຫ້ງ ແລະ ຫົດນ້ຳໃຫ້ຊຸ່ມ, ພ້ອມເຮັດຮົ່ມບັງ ເພື່ອຊ່ວຍກັນແສງແດດ.
   
3.  ສ່ວນການຮັກສາ ແລະ ໃສ່ປຸ໋ຍ.
   ແມ່ນສາມາດປະຕິບັດຄື: ຕົ້ນທີ່ຍັງບໍ່ທັນໃຫ້ຜົນຜະລິດໃສ່ປຸ໋ຍວິທະຍາສາດ ສູດ 15-15-15 ໃນອັດຕາສ່ວນ 0,5 ກິໂລກຣາມຕໍ່ຕົ້ນຕໍ່ປີ, ແບ່ງໃສ່ 2-3 ຄັ້ງ, ສ່ວນຕົ້ນທີ່ໃຫ້ຜົນຜະລິດແລ້ວກໍ່ສາມາດແບ່ງໄລຍະການໃຫ້ປຸ໋ຍ ດ້ວຍບຳລຸງຕົ້ນໃຊ້ປຸ໋ຍວິທະຍາສາດ ສູດ 15-15-15, ສ່ວນໄລຍະອອກດອກຈະໃຊ້ ສູດ 8-24-24, ສຳລັບໄລຍະເປັນຫມາກແມ່ນໃຊ້ສູດ 15-15-15 ແລະ ໄລຍະສຸດທ້າຍແມ່ນຈະປັບປຸງຄຸນນະພາບຂອງຫມາກໃຫ້ໃຫຍ່ ແລະ ຫວານໃຊ້ ສູດ 13-13-21. ສະເພາະປະລິມານປຸ໋ຍທີ່ໃຊ້ແມ່ນຂຶ້ນຢູ່ກັບອາຍຸຂອງຕົ້ນ ແລະ ຜົນຜະລິດຈາກຕົ້ນເຊິ່ງ ອັດຕາທີ່ໃຊ້ຢູ່ລະຫວ່າງ 2 – 4 ກິໂລກຣາມຕໍ່ຕົ້ນຕໍ່ປີ.
4.  ການໃຫ້ນໍ້າ.
   ການໃຫ້ນ້ຳໃນໄລຍະການປູກໃຫມ່ຈຳເປັນຕ້ອງໃຫ້ນ້ຳຢ່າງສະຫມ່ຳສະເຫມີ ເພາະຈະຊ່ວຍໃຫ້ຫມາກຂຽບຈະເລີນເຕີບໂຕໄດ້ໄວ. ຈຳນວນລອດຕາຍສູງ. ຫມາກຂຽບຈະເລີ່ມໃຫ້ຫມາກໄດ້ໃນປີທີ2. ຖ້າໃຫ້ນ້ຳແກ່ຕົ້ນຫມາກຂຽບສະຫມ່ຳສະເຫມີຈະຊ່ວຍໃຫ້ຂະຫນາດຂອງຫມາກໃຫຍ່ ແລະ ມີຄຸນນະພາບດີ.
5. ການເກັບກ່ຽວ.
   ໝາກຂຽບຈະສາມາດເກັບກ່ຽວໄດ້ປະມານ 110-120 ວັນ. ຈາກດອກບານໂດຍສັງເກດຮ່ອງຕາຂອງຕົ້ນໝາກຂຽບເລີ່ມຫ່າງ ແລະ ສີຮ່ອງຕາເຂັ້ມ ຜິວຈະປ່ຽວຈາກສີຂຽວເປັນສີເຫຼືອງ ສໍາລັບໝາກຂຽບໝັງສໍາລັບພັນໂຕນີ້ຈະປ່ຽນສີເປັນສີມ່ວງ. ໝາກອ່ອນຈະເປັນສີຂຽວອ່ອນ ຖ້າໝາກຂຽບສຸກຈະເປັຮສີຂຽວປົນນໍ້າຕານ. ການເກັບກ່ຽວປົກກະຕິອາຍຸການວາງຂາຍຜົນຜະລິດ ຈະຢູ່ລະຫວ່າງ 3-5 ວັນ.ຮຽບຮຽງໂດຍ: ເດືອນເພັງ ສີຫາລາດ
6. ໝວດໝູ່: ໄມ້ໃຫ້ໝາກ

ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ: http://pakchong.khorat.doae.go.th/Link%20pages/noyna.htm
ຂໍ້ມູນເພີມຕື່ມ:
ຂໍ້ມູນແນວພັນ:
ວິດີໂອ:

ຕິດຕໍ່

ການປູກມັນຕົ້ນ ສະຫຼັບ ກັບຖົ່ວແຮ

ແມ່ນເປັນການຊ່ວຍປັບປຸງດິນ ແລະ ບໍ່ເຮັດໃຫ້ດິນເສຍຄຸນນະພາບ ຖ້າປູກມັນຕົ້ນພຽງຢ່າງດຽວອາດຈະເຮັດໃຫ້ດິນແໜ້ນເສື່ອມຄຸນນະພາບ, ດັ່ງນັ້ນ ຊາວກະສິກອນຄວນປູກມັນຕົ້ນສະຫຼັບກັບຖົ່ວແຮເປັນສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດ ແລະ ສາມາດເປັນອາຫານເສີມໃຫ້ແກ່ສັດລ້ຽງ.

1. ຄຸນປະໂຫຍດຂອງມັນຕົ້ນ:
   ນຳໃຊ້ໃບ ແລະ ຫົວເປັນອາຫານຂອງຄົນ ແລະ ສັດ ຫົວມັນຕົ້ນແຫ້ງມີທາດແປ້ງສູງເຖິງ 32%. ແຕ່ທາດຊີ້ນຕ່ຳມີພຽງ 2% ແຕ່ໃບບັນຈຸທາດຊີ້ນສູງເຖິງ 17%
   ຖົ່ວແຮ: ສາມາດປູກໄດ້ກັບດິນເກືອບທຸກຊະນິດເປັນພືດທີ່ມີຄຸນປະໂຫຍດຫຼາຍ ສາມາດນຳໃຊ້ໃບເປັນອາຫານສັດ, ລຳຕົ້ນໃຊ້ປ່ອຍຄັ່ງ, ແກ່ນມີທາດຊີ້ນ 23%, ຮາກ ແລະ ໃບຖົ່ວແຮຈະຊ່ວຍເພີ່ມທາດອາຫານໃນດິນໃຫ້ມີຄວາມອຸດົມສົມບູນຂຶ້ນ, ນອກນັ້ນ ຍັງຊ່ວຍໃນການປ້ອງກັນການເຊາະລ້າງຂອງໜ້າດິນໄດ້ອີກ.
2. ວິທີການປູກມັນຕົ້ນສະຫຼັບກັບຖົ່ວແຮ:
   • ມັນຕົ້ນ: ຄວນປູກຕົ້ນລະດູຝົນໃນ ເດືອນເມສາ ຫາ ເດືອນພຶດສະພາ ແລະ ທ້າຍລະດູຝົນ ລະຫວ່າງ ເດືອນກັນຍາ ຫາເດືອນພະຈິກ. ປູກດ້ວຍທ່ອນພັນຈາກຕົ້ນທີ່ມີອາຍຸ 8-12 ເດືອນ, ທ່ອນຍາວປະມານ 20 ຊັງຕີແມັດ, ມີຕາ 5-6 ຕາຂຶ້ນໄປ, ໃສ່ 1-2 ທ່ອນຕໍ່ຂຸມ ແລະ ໄລຍະຫ່າງຂອງຂຸມມັນຕົ້ນ ແມ່ນ 1 ແມັດ.
   • ຖົ່ວແຮ: ຄວນປູກຕົ້ນລະດູຝົນໃນ ເດືອນເມສາ ຫາ ເດືອນມິຖຸນາ, ປູກດ້ວຍແກ່ນ ໃສ່ 4-5 ແກ່ນ ຕໍ່ຂຸມ ແລະ ໄລຍະຫ່າງຂອງຂຸມຖົ່ວແຮ ແມ່ນ 50 ຊັງຕີແມັດ ສ່ວນໄລຍະຫ່າງຂອງ ແຖວມັນຕົ້ນ ແລະ ຖົ່ວແຮແມ່ນ 1 ແມັດ.
3. ການບົວລະບັດຮັກສາ:
   ຫຼັງຈາກປູກໄດ້ 15-20 ວັນ ຕ້ອງເສຍຫຍ້າຄັ້ງທີ 1, ຖອນແຍກ ແລະ ປູກສ້ອມໄປພ້ອມໆກັນ, ມັນຕົ້ນຈົ່ງໄວ້ 3 ຕົ້ນຕໍ່ ຂຸມ, ຖົ່ວແຮຈົ່ງໄວ້ 3 ຕົ້ນຕໍ່ຂຸມ. ຈະຕ້ອງໄດ້ເສຍຫຍ້າອີກເທື່ອໜຶ່ງ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ມັນຕົ້ນມີການຈະເລີນເຕີບໂຕໄດ້ດີຖ້າມີເງື່ອນໄຂໃຫ້ໃສ່ຝຸ່ນທຸກຄັ້ງພາຍຫຼັງເສຍຫຍ້າແລ້ວ.
4. ຜົນຜະລິດມັນຕົ້ນ:
   ຂຶ້ນກັບແນວພັນທີ່ເອົາມາປູກ ຖ້າເປັນມັນຕົນພື້ນເມືອງຈະໃຫ້ຜົນຜະລິດຂ້ອນຂ້າງຕ່ຳປະມານ 10.000 – 12.000 ກິໂລຕໍ່ເຮັກຕາ. ຖ້າເປັນພັນປັບປຸງຈະສາມາດໃຫ້ຜົນຜະລິດສູງເຖິງ 18.000 – 24.000 ກິໂລຕໍ່ເຮັກຕາ. ຜົນຜະລິດຖົ່ວແຮຕາມປົກກະຕິແລ້ວ 1 ໄລ່ ຈະໄດ້ 35 – 50 ກິໂລຕໍ່ເຮັກຕາ ຫຼື 210 – 300 ກິໂລຕໍ່ເຮັກຕາ
5. ການເກັບຮັກສາມັນຕົ້ນ:
   ມັນຕົ້ນເມື່ອຂຸດມາໃໝ່ໆຈະຕ້ອງໄດ້ຊອຍຕາກແດດທັນທີຖ້າປະໄວ້ດົນ ຈະເຮັດໃຫ້ຕົກໂໝກ ຫຼື ເສຍຄຸນໄດ້. ຝານມັນຕົ້ນເປັນປ່ຽງບາງໆ. ຕາກແດດໃຫ້ແຫ້ງດີ ປະມານ 3-5 ວັນ ເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ເກີດເຊື້ອລາ (ຕົກໂໝກ). ຫຼັງຈາກນັ້ນໃຫ້ເກັບໃສ່ເປົາ ຫຼື ຖົງມ້ຽນໄວ້ບ່ອນທີ່ແຫ້ງ ແລະ ມີລົມລ່ວງດີ. ສ່ວນຝັກຖົ່ວແຮທີ່ແກ່ແລ້ວໃຫ້ເກັບມາຕາກແດດ 2-3 ວັນ. ໃຊ້ຄ້ອນທັບເອົາແກ່ນແລ້ວນຳໄປຕາກແດດອີກ 3-5 ວັນ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ. ໃຫ້ເກັບໃສ່ເປົາ ຫຼື ຖົງມ້ຽນໄວ້ບ່ອນທີ່ແຫ້ງ ແລະ ມີລົມລ່ວງດີ
   ການນຳໃຊ້ມັນຕົ້ນ ແລະ ຖົ່ວແຮເປັນອາຫານສັດ:
6. ການປຸງແຕ່ງ ແລະ ນຳໃຊ້:
   • ມັນຕົ້ນ ແລະ ຖົ່ວແຮກ່ອນໃຫ້ສັດກິນຕ້ອງຕຳ ຫຼື ບົດໃຫ້ມຸ່ນ ຈິ່ງປະສົມກັບອາຫານຊະນິດອື່ນ ຫຼື ໃຫ້ກິນເລີຍກໍໄດ້
   • ນຳໃຊ້ມັນຕົ້ນເປັນອາຫານສັດໄດ້ທັງໃບສົດ ແລະ ໃບແຫ້ງ, ໃຫ້ກິນປະມານ 10-20% ຂອງນ້ຳໜັກອາຫານທີ່ໃຫ້ຕໍ່ວັນ
   • ຫົວມັນຕົ້ນຄວນໃຫ້ສັດກິນສົດກ່ອນການນຳໃຊ້ຕ້ອງຊອຍເປັນປ່ຽງບາງໆຕາກແດດ 3-4 ວັນ ຫຼື ຕົ້ມໃຫ້ກິນ 40-50% ຂອງນ້ຳໜັກອາຫານທີ່ໃຫ້ໃນແຕ່ລະວັນ
   • ລະວັງມັນຕົ້ນເຮື້ອ (ປູກໄດ້ຫຼາຍປີແລ້ວ) ຈະເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ສັດ ແລະ ອາດຈະເຮັດໃຫ້ສັດຕາຍໄດ້
   ການໃຊ້ຖົ່ວແຮຄວນຢູ່ໃນລະດັບ 12-16% ຂອງອາຫານທີ່ໃຫ້ກິນ ນອກນັ້ນ, ມັນຕົ້ນຍັງສາມາດໃຊ້ເປັນອາຫານໃຫ້ສັດລ້ຽງທຸກຊະນິດເຊັ່ນ: ໃຊ້ປະສົມເປັນອາຫານເສີມສຳລັບງົວ, ຄວາຍ, ແບ້, ໝູ ແລະ ສັດປີກ.
7. ການເກັບກ່ຽວ.
   ການເກັບກ່ຽວມັນຕົ້ນໃນຊ່ວງອາຍຸທີ່ເໝາະສົມຄືປະມານ 10-12 ເດືອນ. ພ້ອມທັງວາງແຜນການຕຽມທ່ອນພັນມັນຕົ້ນ ເພື່ອການປູກໃນຄັ້ງຕໍ່ໄປສ່ວນຕົ້ນມັນຕົ້ນທີ່ບໍ່ໃຊ້ເຊັ່ນ: ໃບ, ງ່າ, ກ້ານ ຫຼື ຕົ້ນ ຄວນຕັດຖີ້ນໄວ້ໃນໝາມ ເພື່ອໃຫ້ໃຫ້ເປັນຝຸ່ນພືດສົດໃນດິນຕໍ່ໄປ.

ຮຽບຮຽງໂດຍ: ເດືອນເພັງ ສີຫາລາດ

ໝວດໝູ່: ການປູກພືດ

ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ http://web.sut.ac.th/cassava/?name=14cas_plant&file=readknowledge&id=62

ຂໍ້ມູນເພີມຕື່ມ:

ຂໍ້ມູນແນວພັນ:

ວິດີໂອ:

ຕິດຕໍ່

ການປູກຫຍ້າເນເປຍ ລ້ຽງງົວ, ຄວາຍ
1. ການກະກຽມພື້ນທີ່.
ຄວນຕ້ອງໄດ້ໄຖພວນດິນ 2 ຄັ້ງ ໃນການໄຖຄັ້ງທຳອິດໃຫ້ໄຖໃນເວລາທີ່ດິນມີຄວາມຊຸ່ມເຫມາະສົມເພື່ອເປີດຫນ້າດິນເພື່ອກຳຈັດວັດສະພືດທີ່ປົກຄຸມຢູ່ຫນ້າດິນ ແລະ ໄຖພວນດິນຄັ້ງທີ 2 ເພື່ອກຳຈັດວັດສະພືດທີ່ເກີດຂຶ້ນມາໃຫມ່ ຫລັງຈາກນັ້ນກໍ່ຄາດດິນໃຫ້ລະອຽດ.

2. ການກຽມທ່ອນພັນ ແລະ ແນວພັນ.
ຫຍ້າເນເປຍທີ່ຈະນຳມາເປັນທ່ອນພັນຄວນມີອາຍຸ 4 – 6 ເດືອນ ຫລັງຈາກນັ້ນກໍ່ມາຕັດເປັນທ່ອນແຕ່ລະທ່ອນຄວນມີຂໍ້ຕາຕິດມາປະມານ 2 ຂໍ້. ຕົ້ນຫຍ້າເນເປຍຕົ້ນຫນຶ່ງສາມາດນຳມາໃຊ້ເປັນທ່ອນພັນໄດ້ປະມານ 6 ທ່ອນຫຍ້າເນເປຍ 1 ໄລ່ ສາມາດຂະຫຍາຍພັນໄດ້ປະມານ 20 ໄລ່ (ໃຊ້ໄລຍະຫ່າງໃນການປູກປະມານ 75 x 75 ຊັງຕີແມັດ)
3. ວິທີການປູກ.
ສຳລັບການປູກຫຍ້າເນເປຍແມ່ນສາມາດປູກຂະຫຍາຍໄດ້ດ້ວຍທ່ອນພັນເທົ່ານັ້ນ ໄລຍະໃນການປູກທີ່ເຫມາະສົມ 75 x 75 ຊັງຕີແມັດ ປູກຂຸມລະ 2 ທ່ອນໃນພື້ນທີ່ 1 ໄລ່ ແມ່ນຈະໄດ້ໃຊ້ທ່ອນພັນປະມານ 30 – 500 ກິໂລກຣາມ

4. ການໃສ່ຝຸ່ນ.
ການປູກຫຍ້າເນເປຍໃນພື້ນທີ່ດິນທີ່ມີລັກຊະນະດິນປົນຊາຍ ຫລື ວ່າມີເນື້ອທີ່ດິນຂ້ອນຂ້າງຫຍາບຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ໃສ່ຝຸ່ນປະສົມ ສູດ 15-15-15 ໃນອັດຕາປະມານ 50-100 ກິໂລກຣາມຕໍ່ໄລ່ ເພື່ອເປັນຝຸ່ນຮອງພື້ນກ່ອນປູກ ແລະ ຄວນໃສ່ຝຸ່ນຄອກເພື່ອປັບປຸງ ແລະ ບຳລຸງດິນນຳ ແລະ ໃຫ້ໃສ່ຝຸ່ນໄນໂຕຣເຈນໃນຮູບຂອງປຸຍຢູເຣຍ ສູດ 46-0-0 ຢູ່ໃນອັດຕາລະຫວ່າງ 10-15 ກິໂລ ກຣາມຕໍ່ໄລ່ ຫລັງຈາກຕັດຫຍ້າທຸກຄັ້ງຖ້າວ່າຢູ່ໃນດິນຫນຽວທີ່ມີຄວາມອຸດົມສົມບູນຂ້ອນຂ້າງສູງເຮົາກໍ່ສາມາດຫລຸດປະລິມານ ແລະ ຈຳນວນຄັ້ງໃນການໃສ່ຝຸ່ນລົງໄດ້.
5. ການກຳຈັດວັດສະພືດ.
ຄວນກຳຈັດວັດສະພືດພາຍຫລັງການປູກຫຍ້າໄດ້ 2 – 4 ອາທິດ.
6. ການໃຫ້ນ້ຳ.
ຄວນໃຫ້ນ້ຳທຸກໆ 14 ວັນ ຖ້າເປັນລະດູແລ້ງໂດຍການປ່ອຍນ້ຳເຂົ້າຕາມຮ່ອງຄູ
7. ການຕັດຫຍ້າເນເປຍ.
ໃນການຕັດຫຍ້າເນເປຍເພື່ອຈະນຳໄປລ້ຽງສັດເຮົາຄວນຈະຕັດຫຍ້າຄັ້ງທຳອິດເມື່ອຫຍ້າ ມີອາຍຸຮອດ 60-70 ວັນ. ຫລັງຈາກນັ້ນໃນການຕັດຫຍ້າຄັ້ງຕໍ່ໆໄປແມ່ນທຸກໆ 30-45 ວັນ ຖ້າເປັນໄລຍະລະດູຝົນຫຍ້າຈະມີການຈະເລີນເຕີບໂຕໄວ ສະນັ້ນ ເຮົາຕ້ອງຫລຸດອາຍຸຂອງການຕັດຫຍ້າລົງມາຫນ້ອຍກວ່າ 30 ວັນ ໃນການຕັດຈະຕ້ອງຕັດໃກ້ຫນ້າດິນຫຍ້າເນເປຍແມ່ນເຫມາະສົມສຳລັບການໃຊ້ລ້ຽງງົວ ແລະ ຄວາຍໃນຮູບແບບຫຍ້າສົດ ຫລື ຫຍ້າຫມັກແຫ້ງ.

ຮຽບຮຽງໂດຍ: ເດືອນເພັງ ສີຫາລາດ
ໝວດໝູ່: ການປູກພືດອາຫານສັດ
ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ https://puechkaset.com/%E0%B8%AB%E0%B8%8D%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%A3%E0%B9%8C/
ຂໍ້ມູນເພີມຕື່ມ:
ຂໍ້ມູນແນວພັນ:
ວິດີໂອ:

ຕິດຕໍ່

ການປູກຫມາກຫຸ່ງສາ
1. ລັກສະນະທົ່ວໄປ.
ຕົ້ນຫມາກຫຸ່ງສາຊະນິດທີ່ເກີດຕາມທຳມະຊາດຕົ້ນຈະສູງ ເຖິງ 45 ແມັດ, ມີອາຍຸເຖິງ 10 ປີ ແຕ່ຊະນິດທີ່ມີອາຍຸ 1 ປີຕົ້ນຈະສູງ 12 ແມັດ ແລະ ກໍ່ມີຊະນິດໃຫ້ຫມາກໄວກວ່າແຕ່ມື້ປູກເຖິງມື້ໃຫ້ຫມາກ 75 – 100 ວັນ. ແກ່ນຫມາກຫຸ່ງສາມີນ້ຳມັນ 46 – 55% ເປັນຊະນິດນ້ຳມັນທີ່ບໍ່ເຫີຍແຫ້ງມີຄວາມມື່ນສູງຢູ່ໃນອຸ່ນຫະພູມຮ້ອນ 500 – 600 ອົງສາເຊ ຈະບໍ່ປ່ຽນທາດ, ບໍ່ໄຫມ້ໃນເງື່ອນໄຂເຢັນ 180 ອົງສາເຊ ແລະ ກໍ່ບໍ່ກ້າມ, ບໍ່ເຊື່ອມເຂົ້າກັບນ້ຳມັນກ໊າສ ແລະ ແອັດຊັງ. ສະນັ້ນ, ນ້ຳມັນຫຸ່ງສາເປັນຊະນິດນ້ຳມັນຫລໍ່ຫລື່ນພິເສດໃຊ້ເປັນນ້ຳມັນຍົນ, ລົດໄຟ, ອາຍພົ່ນ ແລະ ຊະນິດເຄື່ອງຈັກທີ່ມີຄວາມໄວສູງ. ນ້ຳມັນຫຸ່ງສາຍັງສາມາດປຸງແຕ່ງເປັນຢາຂ້າແມ່ທ້ອງ, ເຮັດສະບູ, ນ້ຳຫອມ, ເຮັດຫມື້ ແລະ ອື່ນໆ. ເຫຍື່ອຫຸ່ງສາ ຫລັງຈາກບີບເອົານ້ຳມັນແລ້ວຍັງເປັນຝຸ່ນໃສ່ພືດຕ່າງໆ (ແຕ່ໃຫ້ສັດກິນບໍ່ໄດ້) ນອກນັ້ນ ໃບ, ລຳຕົ້ນ, ຮາກ ກໍ່ມີປະໂຫຍດເຊັ່ນ: ໃບເຮັດຝຸ່ນບົ່ມ ແລະ ລ້ຽງມ້ອນ, ລຳຕົ້ນເຮັດເຈ້ຍ ແລະ ຮາກ ເປັນສ່ວນປະກອບໃນການປຸງແຕ່ງຢາ ເຫັນໄດ້ວ່າຫມາກຫຸ່ງສາມີຄວາມສຳຄັນຫລາຍໃນວຽກງານກະສິກຳ ແລະ ອຸດສາຫະກຳ.

http://www.thaikasetsart.com/%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B8%AB%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%A1%E0%B8%B5%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%82%E0%B8%A2%E0%B8%8A%E0%B8%99%E0%B9%8C/

2. ດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ລະດູການ.
ອາກາດ: ຫຸ່ງສາເປັນພືດ ທີ່ກຳເນີດຢູ່ເຂດຮ້ອນ ສະນັ້ນ ເງື່ອນໄຂອາກາດໃນປະເທດເຮົາແຕ່ເຫນືອຕະຫລອດໃຕ້ລ້ວນແຕ່ເຫມາະສົມໃນການຈະເລີນເຕີບໂຕຂອງຕົ້ນຫຸ່ງສາ.
ດິນ: ດິນທີ່ເຫມາະສົມທີ່ສຸດ ສຳລັບປູກຫຸ່ງສາແມ່ນດິນຜົງ, ດິນທີ່ມີວັດຖຸພືດປົນຢູ່ຢ່າງຫລວງຫລາຍ, ດິນທີ່ລະບາຍນ້ຳໄວ (ບໍ່ເປັນດິນສົ້ມ)
ລະດູການປູກ: ຫຸ່ງສາປູກໄດ້ 2 ລະດູການຄື: ລະດູຝົນເດືອນ 6-7, ລະດູແລ້ງເດືອນ 10-11 ຖ້າປູກແຄມແມ່ນ້ຳໃຫ້ປູກເດືອນ 11, ຫາກປູກຕາມດິນພຽງ, ເນີນພູແມ່ນປູກເດືອນ 6-7.
3. ການກຽມດິນ ແລະ ວິທີປູກ, ການບົວລະບັດຮັກສາ.
3.1 ການກຽມດິນ:
ອີງຕາມເງື່ອນໄຂຂອງດິເຊັ່ນ: ດິນແຄມແມ່ນ້ຳບໍ່ຈຳເປັນໄຖ ແລະ ຄາດຫາກເປັນດິນທົ່ງຄວນໄຖ ແລະ ຄາດສອງເທື່ອກໍ່ສາມາດປູກໄດ້, ຫາກເປັນດິນບຸກເບີກໃຫມ່ ເຊິ່ງມີແຕ່ທົ່ງຫຍ້າຕ້ອງໄຖກ່ອນປູກຫນຶ່ງເດືອນ, ໃກ້ຈະປູກຈິ່ງໄຖ ແລະ ຄາດຕື່ມໃນການໄຖຕ້ອງໃຫ້ເລິກ ແລະ ຄາດໃຫ້ລະອຽດ
3.2 ວິທີການປູກ:
ການເລືອກພັນທີ່ຈະປູກ: ຕ້ອງເລືອກແກ່ນທີ່ໃຫຍ່. ເຕັມດີ ແລະ ບໍ່ມີພະຍາດ. ວິທີເລືອກນັ້ນໃຫ້ເອົາແກ່ນຫມາກຫຸ່ງສາແຊ່ນ້ຳໃນໄລຍະຫນຶ່ງ ຫາກແກ່ນໃດຟູສະແດງວ່າແກ່ນນັ້ນບໍ່ດີແມ່ນໃຫ້ເອົາຖິ້ມ.

ວິທີການເລັ່ງແກ່ນໃຫ້ງອກໄວ: ກ່ອນຈະປູກໃຫ້ເອົາແກ່ນພັນແຊ່ນ້ຳຮ້ອນ 30 ອົງສາເຊ ດ້ວຍວິທີປະສົມນ້ຳຮ້ອນ 1 ສ່ວນແລະ ນ້ຳເຢັນ 2 ສ່ວນ, ແຊ່ໄວ້ພາຍໃນ 3 – 4 ຊົ່ວໂມງ ແລ້ວເອົາໄປປູກ ຫລື ເອົາແກ່ນພັນບົ່ມກັບດິນຊາຍຊຸ່ມໃຫ້ແຕກຫນໍ່ແລ້ວຈິ່ງປູກກໍ່ໄດ້.
ການປູກ: ຂຸມຫນຶ່ງ 2-3 ແກ່ນ ຂຸມເລິກ 6-8 ຊັງຕີແມັດຖ້າເບ້ຍຫຸ່ງສາຂຶ້ນສູງໄລຍະຫນຶ່ງແລ້ວກໍ່ຍອນເອົາຕົ້ນທີ່ບໍ່ງາມອອກ ແລ້ວປະໄວ້ຂຸມລະຕົ້ນ
ໄລຍະປູກ: ຖ້າດິນດີເຊັ່ນ: ດິນແຄມນ້ຳປູກໄລຍະແຖວ 1.5-2 ແມັດ, ໄລຍະຕົ້ນ 6-8 ແມັດ, ຖ້າດິນບໍ່ດີປູກ 1.2 ແມັດ x 5 ແມັດ
3.3 ການໃສ່ຝຸ່ນ:
ການໃສ່ຝຸ່ນກໍ່ແມ່ນສິ່ງສຳຄັນທີ່ຂາດບໍ່ໄດ້ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ການປູກຫຸ່ງສາໄດ້ຮັບຜົນຜະລິດສູງ ໂດຍສະເພາະໃນປະເທດອຸດສາຫະກຳທີ່ຈະເລີນ ແຕ່ອີງໃສ່ເງື່ອນໄຂຂອງປະເທດເຮົາໃນປະຈຸບັນຈະບໍ່ຂໍແນະນຳກ່ຽວກັບການໃສ່ຝຸ່ນ.
4. ການບົວລະບັດຮັກສາ.
ການຖອນແຍກ: ຫລັງຈາກຕົ້ນຫຸ່ງສາເລີ່ມງອກໄດ້ 20-25 ມື້ ຕົ້ນຫຸ່ງສາຈະມີ 2 ໃບ ໄລຍະນີ້ເປັນໄລຍະທີ່ເຫມາະສົມໃນການເລີ່ມລົງມືຖອນແຍກໃນການຖອນແຍກເຮົາຄວນຄັດເລືອກເອົາແຕ່ຕົ້ນທີ່ອຸດົມສົມບູນແຂງແຮງດີ, ປັດສະຈາກພະຍາດ, ແມງໄມ້ລົບກວນ ແລະ ປະໄວ້ 1 ຕົ້ນຕໍ່ຂຸມ.
ການເສຍຫຍ້າ ແລະ ພວນດິນ: ຖ້າເຮົາຕ້ອງການຜົນຜະລິດສູງກໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງການບົວລະບັດຮັກສາໃຫ້ພຽງພໍເປັນຕົ້ນ ຄື: ການເສຍຫຍ້າ ແລະ ພວນດິນພາຍຫລັງປູກໄດ້ 3 – 4 ອາທິດ, ເທື່ອທີ່ສອງຄວນເສຍຫຍ້າ ແລະ ພວນດິນ ເມື່ອຕົ້ນຫຸ່ງສາອາຍຸໄດ້ 2-3 ເດືອນ.
ການເດັດຍອດ: ການເດັດຍອດເປັນການເຮັດໃຫ້ຫມາກຂະຫຍາຍຕົວດີ ແລະ ສຸກໄວ ການເດັດຍອດຕ້ອງໃຫ້ຖືກຕ້ອງຕາມເງື່ອນໄຂດັ່ງນີ້: ເດັດຍອດເວລາຕົ້ນຫຸ່ງສາມີໃບແທ້ 4-5 ໃບ, ຕົ້ນສູງປະມານ 30-40 ຊັງຕີແມັດ, ເດັດຍອດເວລາອາກາດເຢັນ ແຕ່ຖ້າຕົ້ນໃດອ່ອນເພຍບໍ່ຄວນເດັດຍອດ ນອກນັ້ນ, ຖ້າຫາກຕ້ອງການໃບຫຸ່ງສາເພື່ອລ້ຽງມອນກໍ່ຄວນເດັດໃນຈຳນວນ 1/3 ຂອງຈຳນວນໃບໃນຫນຶ່ງຕົ້ນ, ເດັດແຕ່ໃບລຸ່ມຂຶ້ນໄປ, ເດັດ ໃບເດືອນຫນຶ່ງງ 2 ເທື່ອຄື: ໃ ຕອນເຊົ້າ ຫລື ຕອນແລງ.
ການກຳຈັດບົ້ງກິນໃບຫຸ່ງສາ: ຫຸ່ງສາຫລັງຈາກປູກແລ້ວຫນຶ່ງເດືອນບົ້ງກິນໃບເລີ່ມທຳລາຍເວລາການຈະເລີນເຕີບໂຕຂອງຕົ້ນຫຸ່ງສາ ວິທີການກຳຈັດຖ້າເຮົາມີແຮງງານທີ່ພຽງພໍອາດຈະຈັບເອົາແລ້ວເຜົາໄຟ, ການໃຊ້ຢາກຳຈັດເຊັ່ນ: ຢາໂບຣຊິດ 50% ຫລື ເອສໄທອອນ 25% ໃນອັດຕາ 2-3 ບ່ວງຕໍ່ນ້ຳ 8 ລິດ ສີດໃສ່ຕາມພາກສ່ວນຕ່າງໆຂອງຕົ້ນຫຸ່ງສາ
5. ການເກັບກ່ຽວ ແລະ ເລືອກເມັດພັນ.
ການເກັບກ່ຽວ: ຍ້ອນພົ້ວຫມາກຫຸ່ງສາບໍ່ສຸກພ້ອມກັນ ສະນັ້ນ ຈຳເປັນຕ້ອງເກັບກ່ຽວເປັນສອງຊຸດເມື່ອເຫັນຫຸ່ງສາມີສີດຳເປັນສ່ວນຫລາຍ ແລະ ເປືອກນອກຂອງຫຸ່ງສາເລີ່ມແຕກແຫ້ງກໍ່ຄວນລົງມືເກັບກ່ຽວໄດ້ຫມາກທີ່ເກັບມາແລ້ວຕ້ອງເອົາໄປຕາກແດດຈົນໃຫ້ເປືອກນອກແຫ້ງແຕກອອກ ເປັນແຊກແລ້ວເກັບມ້ຽນໄດ້.

ເລືອກເມັດພັນ: ຢາກໄດ້ແກ່ນທີ່ດີຕ້ອງເລືອກ 3 ເງື່ອນໄຂດັ່ງນີ້: ຕົ້ນໃຫຍ່ງາມດີ, ພົ້ວໃຫຍ່ງາມ, ເມັດພັນໃຫຍ່ເຕັມຕີ ແລະ ຄວນເລືອກເອົາພົ້ວທີ່ໃຫຍ່ ໃນນັ້ນເລືອກເອົາຫມາກທີ່ຢູ່ເຄິ່ງກາງພົ້ວເພື່ອໄວ້ເຮັດແນວພັນ.

ຮຽບຮຽງໂດຍ: ເດືອນເພັງ ສີຫາລາດ
ໝວດໝູ່: ການປູກພືດ
ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ https://www.thaikasetsart.com/%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B8%AB%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%87/
ຂໍ້ມູນເພີມຕື່ມ:
ຂໍ້ມູນແນວພັນ:
ວິດີໂອ:

ຕິດຕໍ່

ການປູກໝາກແຕງຮ້ານ-ໝາກແຕງກວາ
1. ແຕງຮ້ານ-ແຕງກວາ.
ໝາກແຕງຮ້ານ-ແຕງກວາ ໝາກສົດທີ່ມີອາຍຸເກັບກ່ຽວສັ້ນ ຜົນຜະລິດຕໍ່ໄລ່ສູງ ຕະຫຼາດມີຄວາມຕ້ອງການສູງ.

https://sites.google.com/site/karpluktaengkwa/

2. ພັນທີ່ປູກ.
• ພັນໄມໂຄຣຊີ ໝາກແຕງກວາພັນລູກປະສົມ ອາຍຸເກັບກ່ຽວສັ້ນ ໝາກດົກສີຂາວ ຄວາມຍາວໝາກ 8-10 ຊັງຕີເເມັດ.
• ພັນເບອຣ໌ 11 ແຕງກວາ ພັນລູກປະສົມ ອາຍຸເກັບກ່ຽວສັ້ນ ໝາກດົກ ໝາກຍາວ ຄວາມຍາວໝາກ 8-12 ຊັງຕີເເມັດ.
• ພັນ ບີກຊີ ແຕງຮ້ານພັນລູກປະສົມ.
• ພັນ 209 ແຕງຮ້ານພັນລູກປະສົມ.
3. ການປູກ.
1. ໄລຍະການປູກ.
ໄລຍະການປູກໄລຍະຫວ່າງຕົ້ນ 60-80 ຊັງຕີເເມັດ ລະຫວ່າງແຖວ 100 ຊັງຕີແມັດ.
4. ການຕຽມດິນ.
ໄຖດິນໃຫ້ເລີກ 30-40 ຊັງຕີແມັດ ຕາກດິນໄວ້ 7-10 ວັນ ຍອ່ຍດິນໃຫ້ລະອຽດ ຫວ່ານປູນຂາວໃນອັດຕາ 100-200 ກິໂລກຣາມ/ໄລ່ ພອ້ມໃສ່ປຸ໋ຍດອກອັດຕາ 2.000 ກິໂລກຣາມ/ໄລ່ ແລະ ປຸ໋ຍສູດ 46-0-0 ປະສົມສູດ 15-15-15 ຢ່າງລະເທົ່າໆກັນ ອັດຕາ 30-50 ກິໂລກຣາມ/ໄລ່ ຄົນໃຫ້ເຂົ້າກັນແລ້ວຍົກໝານສູງປະມານ 30 ຊັງຕີແມັດ ກວ້າງ120 ຊັງຕີແມັດ ຫົດນໍ້າ ແລະ ຄຸມດວ້ຍພລາສະຕິກ ເພື່ອຮັກສາຄວາມຊຸ່ມຊື່ນ ແລະ ປ້ອງກັນວັດສະພືດ.
5. ການປູກ.
ເຈາະພລາສະຕິກຕາມໄລຍະປູກທີ່ກໍາໝົດນໍາເມັດລົງຕາມຂຸມ 3-4 ເມັດ ຖົມດິນ ແລະ ຫົດນໍ້າ ເມື່ອກ້າງອກມີໃບຈິງ 2-3 ໃບ ຖອນຕົ້ນບໍ່ສົມບູນອອກເຫຼືອ 2 ຕົ້ນ ຫຼັງປູກ 14 ວັນ ຄວນເດັດກິ່ງແໝງ 5 ຂໍ້ທໍາອິດ ( ໃບ ) ຈາກພື້ນດິນອອກແລ້ວຈືງເລີ່ມປອ່ຍໃຫ້ຕິດໝາກ ຫາກຕ້ອງການຄຸນນະພາບທີ່ດີເງົາທີ່ແຕກໃຫ່ນ ຄວນຄວບຄຸມໃຫ້ມີ 2 ຂໍ້ ໂດຍຕັດເຫືອມຂໍ້ທີ່ 2 ຜົນຜະລິດຈະອອກສະໝໍ່າສະເໝີ.

6. ການດູແລຮັກສາ.
1. ການໃຫ້ນໍ້າ.
ພືດຕະກຸນແຕງຕ້ອງການນໍ້າຫຼາຍສໍາລັບການຈະເລີ່ມເຕີບໂຕຂອງລໍາຕົ້ນ ແລະ ໝາກຕະຫອຼດອາຍຸການປູກ ແຕ່ການໃຫ້ນໍ້າຫຼາຍເກີນໄປຈະເຮັດໃຫ້ຜົນຜະລິດ ແລະ ຂະໝາດຂອງໝາກລົດລົງ ເນື່ອງຈາກນໍ້າຈະເຊາະລ້າງປຸ໋ຍໄປຈາກບໍລິເວນຮາກ ຈໍານວນຄັ້ງໃນການໃຫ້ນໍ້າຊຸ່ມຊື່ນຢູ່ກັບຊະນິດ ແລະ ລັກສະນະຂອງດິນ.
7. ການເຮັດຄ້າງ.
ເຮັດຄ້າງຮູບສາມເຫຼື່ຍມ ສູງ 1.80-2.00 ແມັດ ຄວນທໍາການປັກໄມ້ຄ້າງຫຼັງການປູກບໍ່ເກີນ 7 ວັນ ຫາກເຮັດຊ້າອາດຈະປັກໄມ້ຄ້າງໂດນຮາກເຮັດໃຫ້ຮາກຂາດ ຫຼື ກະທົບຕໍ່ການຈະເລີ່ມເຕີບໂຕຂອງພືດ.
8. ການໃສ່ປຸ໋ຍ.
ຫຼັງການປູກໄດ້ 7-15 ວັນ ໃສ່ປຸ໋ຍສູດ 46-0-0 ອັດຕາ 30 ກິໂລກຣາມ/ໄລ່ ເພື່ອເລັ່ງການຈະເລີ່ມເຕີບໂຕ ໄນໂຕເຈນມີ ໝາກຕໍ່ການຈະເລີ່ມເຕີບໂຕ ແລະ ຜົນຜະລິດ ຈືງຄວນໃຫ້ເປັນໄລຍະໆຫຼັງຈາກໃສ່ປຸ໋ຍຄັ້ງທໍາອິດ 15-20 ວັນ ໃຫ້ໃສ່ປຸ໋ຍສູດ 46-0-0 ປະສົມປຸ໋ຍສູດ 15-15-15 ສັດສວ່ນ 1:2 ອັດຕາ 30-50 ກິໂລກຣາມ/ໄລ່ ສໍາລັບໃນຊ່ວງອອກດອກ ຕິດໝາກໃຫ້ໃສ່ປຸ໋ຍສູດ 13-13-21 ອັດຕາ 30 ກິໂລກຣາມ/ໄລ່ ໂດຍໃສ່ທຸກໆ 10 ວັນ.
9. ການປ້ອງກັນກໍາຈັດວັດສະພືດ.
1. ວັດສະພືດ.
– ກໍາຈັດວັດສະພືດທຸກຄັ້ງທີ່ມີການໃສ່ປຸ໋ຍ ຫຼື ເມື່ອເກີດວັດສະພືດຂື້ນ.
2. ໂລກ.
– ລານໍ້າຄ້າງ ປ້ອງກັນກໍາຈັດໂດຍໃຊ້ສານເຄມີແຊັ່ນ: ແມນໂດເຊບ, ດູປຣາວິທ, ຊີແນ໌ປ ເປັນຕົ້ນ ສີດພົ່ນປ້ອງກັນ ຫຼັງຈາກຕົ້ນໝາກແຕງມີໃບຈິງ 2-3 ໃບ ໂດຍສີດພົ່ນທຸກໆ 5 ວັນ ຈົນກະທັ້ງພືດແຂງແຮງພົ້ນໄລຍະການລະບາດຂອງໂລກ.
– ໂລກແອນແທກໂນສ ປ້ອງກັນ ແລະ ກໍາຈັດໂດຍລີກລ້ຽງການປູກພືດ ໃນພື້ນທີ່ທີ່ເຄີຍເກີດໂລກນີ້ມາກອ່ນ ເມື່ອເກີດໂລກນີ້ພົ່ນດວ້ຍສານເຄມີເຊັ່ນ: ເບນເລທ, ແອນທຣາໂດລ, ດູປຣາວິທ.
3. ແມງໄມ້.
ແມງເຕົ່າທອງ ປ້ອງກັນ ແລະ ກໍາຈັດໂດຍຫມັ່ນດູແລສວນແຕງໃນເວລາເຊົ້າທີ່ແດດຍັງບໍ່ແຮງ ການກໍາຈັດທໍາລາຍ ດວ້ຍມືຈະຊວ່ຍໄດ້ຫຼາຍ ຫາກລະບາດຮຸນແຮງຄວນໃຊ້ສານເຄມີຂ່າແມງເຊັ່ນ: ດາຣ໌ບາລິດ ຫຼື ເຊຟວິນ 85 ໃຊ້ຕາມອັດຕາທີ່ສະລາກກໍານົດ.
10. ການເກັບກ່ຽວ.
– ເກັບກ່ຽວໝາກແຕງໃນຂະນະແກ່ນພາຍໃນຍັງອອ່ນ ຫຼື ເກັບໃນຂະນະທີ່ສີຂອງໝາກປ່ຽນຈາກສີຂຽວອອ່ນເປັນສີຂຽວເຂັມ ຫຼື ເກັບໃນຂະນະທີ່ເປອືກຍັງອອ່ນ ຢ່າປອ່ຍໃຫ້ໝາກແກ່ຄາຕົ້ນ ເພາະຈະເຮັດໃຫ້ຜົນຜະລິດຕໍ່ລົງ.
– ໄລຍະເວລາໃນການເກັບກ່ຽວປະມານ 5 ເດືອນ ແລະ ຈະເກັບກ່ຽວໄດ້ປະມານ 100 ໝາກຕໍ່ຕົ້ນ ໂດຍທົ່ວໄປໝາກແຕງຈະເລີ່ມເກັບກ່ຽວໄດ້ຫຼັງຈາກຫຍອດເມັດ 40-60 ວັນ ແລະ ຈະເກັບກ່ຽວຫຼັງຈາກດອກບານ 10-30 ວັນ ຜົນຜະລິດ 2,500-4,000 ກິໂລກຣາມ/ໄລ່.

ຮຽບຮຽງໂດຍ: ເດືອນເພັງ ສີຫາລາດ
ໝວດໝູ່: ການປູກພືດ
ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ https://www.rakbankerd.com/agriculture/page.php?id=6068&s=tblplant
ຂໍ້ມູນເພີມຕື່ມ:
ຂໍ້ມູນແນວພັນ:
ວິດີໂອ:

ຕິດຕໍ່