ພະຍາດໝາກເນົ່າຂອງໝາກບວບ

1. ລັກສະນະການທຳລາຍ:
ຈະທຳລາຍແຕ່ໝາກມີຈຳ ພວກໝາກບວບ, ໝາກຈອງ, ໝາກຄາຍ, ຕະກຸນໝາກແຕງ, ໝາກໄມ້ທີ່ມີອັດຕາຄວາມຫວານສູງ ແລະ ມັກພົບເຫັນທົ່ວໄປ ໃນສາງເກັບມ້ຽນຜະລິດຕະພັນ. ໝາກໄມ້ ທີ່ຢູ່ໜ້າດິນແມ່ນຕິດ ງ່າຍອາການເລີ່ມຕົ້ນແມ່ນຈະບໍ່ສະແດງອາການມີການປ່ຽນແປງ, ຫຼັງຈາກຕິດພະຍາດໆ ນັ້ນກໍ່ຈະຂະຫຍາຍພື້ນທີ່ເນົາອອກ ແລະ ປ່ອຍກົດ acidic ອອກມາ, ບ່ອນທີ່ເປັນພະຍາດກໍ່ຈະມີ ເຊື້ອຣາເປັນກຸ່ມສີຂາວ ພົ້ນຂື້ນເທີ່ງຜິວຂອງໝາກ, ຫຼັງຈາກນັ້ນໍ່ດົນກຸ່ມເຊື້ອຣາສີຂາວເຫຼົ່ານັ້ນກໍຈະໆເລີນເຕີບໂຕເປັນກຸ່ມ ໃຫຍ່ກາຍເປັນເສັ້ນໄຍທີມີລັກສະນະສີສີຟ້າປົນດຳ ແລະ ເຮັດ ໃຫ້ໝາກສືບຕໍ່ເນົາໄປເລື້ອຍໆ.

2. ເຊື້ອສາເຫດ ແລະ ປັດໃຈການແຜ່ລະບາດ:
ພະຍາດ ໝາກເນົ່າຂອງໝາກບວບເກີດຈາກເຊື້ອຣາ Rhizopus nigricans Ehrenb. ຈັດຢູ່ໃນອັນດັບຂອງ Mucorales ແລະ ຕະກຸນຂອງ Mucoraceae ເຊີ່ງເປັນເຊື້ອພະຍາດເນົາທີ່ມີອິດທິພົນຕໍ່ການ ເນົາຂອງຮາກພືດທີ່ຮ້າຍແຮງ, ພົບເຫັນການລະບາດທົ່ວໄປ, ຢູ່ໃນພື້ນທີ່ການຜະລິດພະຍາດສາມາດແຜ່ປິວໄປຕາມລົມ. ອຸນຫະພູມທີ່ເໜາະສົມແມ່ນປະມານ 23-28 °C, ຄວາມຊຸ່ມ ສຳພັດແມ່ນ 80% ການລະບາດແມ່ນຂ້ອນຂ້າງຮ້າຍແຮງ, ຢູ່ ໃນພື້ນທີ່ການຜະລິດການໃຫ້ປຽກເກີນໄປເກີດມີຄວາມຊຸ່ມສູງ ແມ່ນງ່າຍສຳລັບການລະບາດຂອງພະຍາດນີ້, ຖ້າຫາກໝາກ ທີ່ເປັນພະຍາດນີ້ແລ້ວກໍ່ຈະລົ່ນລົງ.
3. ການປ້ອງກັນ ແລະ ກຳຈັດ
ວິທີການເຂດຕະກຳ ຫຼື ກະສິກຳ: ກ່ອນການປູກ ແລະ ຫຼັງ ການເກັບກ່ຽວຄວນຈັດການກັບສີ້ນສ່ວນຂອງເສດພືດທີ່ເປັນ ພະຍາດທີ່ຕົກຢູ່ໃນພື້ນທີ ນຳສິ້ນສ່ວນດັ່ງກ່າວໄປເຜົາໄຟຖີ້ມ, ການໄຖໃຫ້ເລິກຕາກດິນກໍ່ເປັນອີກວິທີ່ການຊ່ວຍການຫຼຸດຜ່ອ ນການລະບາດ, ຄວນມີການປ້ອງກັນແມງໄມ້ສັດຕູພືດ ຂອງ ພວກໝາກແຕງເພາະເປັນພາຫະນະນຳເຊື້ອພະຍາດ ການເກັບ ກ່ຽວຕ້ອງລະມັດລະວັງລີກລ້ຽງບໍ່ໃຫ້ໝາກມີບາດແຜເພາະຈະ ເປັນການງ່າຍໃນການຕິດເຊື້ອ.
4. ການນຳໃຊ້ຢາເຄມີ:
ໄລຍະເລີ່ມເປັນພະຍາດແມ່ນສີດ ພົນດວ້ຍຢາ 36% Methylthiocarbam ຊະນິດນໍ້າໃນອັດຕາ 1 mg/500ppm, 50% Benomyl ຊະນິດຜົງ ແລະ ປຽກໃນອັດຕາ 1 mg/1500ppm, 50% Sulfur+ Methylthiocarbam ໃນອັດ ຕາ 1 mg/500ppm ສີດພົ່ນທຸກໆ 10 ວັນ, ຕິດຕໍ່ກັນ 1-2 ຄັ້ງ.

ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ: file:///D:/2020/April_df.pdf

https://hkm.hrdi.or.th/Knowledge/detail/50

https://www.kasetsomboon.com/วิธีปลูก-บวบ-ฉบับจับมือท/