ຊື່ວິທະຍາສາດ Vigna radiata (L.) R.Wilczek , ວົງຕະກຸນ Fabaceae. ເປັນພືດລົ້ມລຸກມີອາຍຸ 1 ປີ ມີລຳຕົ້ນຕັ້ງຊື່ເປັນຟຸ່ມມີຄວາມສູງປະມານ 30–120 ຊັງຕີແມັດ. ໃບຮູບສີ່ຫຼ່ຽມ, ຂະໜາດປະມານ 5-18 x 4-15 ຊັງຕີແມັດ ແລະ ໃບມີຂົນປົກຄຸມຢູ່ທົ່ວໄປ. ດອກເປັນຊໍ່ມີດອກຍ່ອຍຢູ່ໜາແໜ້ນໃນຊໍ່ໜື່ງຈະມີດອກຍ່ອຍຢູ່ 2–25 ດອກ, ກີບດອກເປັນສີເຫຼືອງ ຫຼື ຂາວ ຫຼື ສີມ່ວງ ມີ 5 ກີບ ປະກອບກີບໃຫຍ່ 1 ກີບ, ກີບຂ້າງ 2 ກີບ, ກີບຫຸ້ມເກສອນ 2 ກີບ. ໂດຍດອກທີ່ບານຈະມີຂະໜາດເສັ້ນຜ່າສູນກາງປະມານ 1–2 ຊັງຕີແມັດ, ເກສອນເພດແມ່ມີຮັງໄຂ່ລັກສະນະຍາວຮຽວ. ໝາກມີຮູບຮ່າງກົມຍາວອາດຈະມີຄວາມຍາວເຖີງ 15 ຊັງຕີແມັດ. ປາຍຝັກອາດໂຄ້ງງໍເລັກນ້ອຍ ເມື່ອຝັກແກ່ຈະປ່ຽນຈາກສີຂຽວເປັນສີຂາວນວນ, ສີນ້ຳຕານອ່ອນ, ສີນ້ຳຕານເຂັ້ມ ຫຼື ສີດຳ. ຂື້ນຢູ່ກັບສາຍພັນ ໃນຝັກໜື່ງຈິມີເມັດຢູ່ປະມານ 10–15 ເມັດ.
ຖົ່ວຂຽວເປັນພືກລົ້ມລຸກຕົ້ນສູງປະມານ 60-70 ຊມ ແຕກກິ່ງກ້ານສາຂາປະມານ 4-6 ກິ່ງມີອາຍຸສັ້ນເຮັດໃຫ້ປູກໄດ້ປີລະຫຼາຍຄັ້ງ ໂດຍທົ່ວໄປຖົ່ວຂຽວມັກອາກາດຮ້ອນ ແລະ ຊື້ນ ທົນທານຕໍ່ຄວາມແຫ້ງແລ້ງ ແລະ ຍັງທົນທານຕໍ່ພະຍາດ ແລະ ສັດຕູພືດ ເຖີງແນວໃດກໍ່ດີແມ້ວ່າຖົ່ວຂຽວຈະເປັນພືດໄຮ່ທີ່ປູກໄດ້ງ່າຍແຕ່ການທີ່ຈະໄດ້ໃຫ້ຜົນຜະລິດຕໍ່ໄລ່ສູງນັ້ນກໍ່ຈະຕ້ອງມີການປະຕິບັດຮັກສາທີ່ຖືກຕ້ອງຕາມສົມຄວນ
1. ດິນ
ຖົ່ວຂຽວຂື້ນໄດ້ໃນດິນທຸກຊະນິດແຕ່ຈະເລີນເຕີບໂຕໄດ້ດີໃນດິນປົນຊາຍ ລະບາຍນໍ້າດີມີອາຫານພໍສົມຄວນ ບໍ່ຄວນປູກຖົ່ວຂຽວໃນດິນເຄັມ ດິນສົ້ມ ດິນໜຽວຈັດ ແລະ ດິນທີ່ລະບາຍນໍ້າໄດ້ຫຍາກ
2. ພັນ
ຖົ່ວຂຽວພື້ນເມືອງມີຢູ່ຫຼາຍພັນ ໃນໄດ້ແນະນຳໃຫ້ໃຊ້ພັນອູ່ທອງ 1 ຊຶ່ງເປັນພັນທີ່ມີອາຍຸສັ້ນປະມານ 65-70 ວັນໃຊ້ປູກໄດ້ທຸກລະດູ ມີແກ່ນໃຫ່ຍ ໃຫ້ຜົນຜະລິດສູງ 180-200 ກິໂລ/ໄລ່ ດອກ ແລະ ຝັກທີ່ເປັນຊຸດທຳອິດປະມານ 70-80% ຝັກໜຽວບໍ່ແຕກງ່າຍ ສາມາດເກັບກ່ຽວໄດ້ໃນ 1ຫຼື2 ຄັ້ງເທົ່ານັ້ນ
3. ແກ່ນພັນ
ຄວນຈະຫາແກ່ນພັນມີຄວາມງອກສູງ ຊາວກະສິກອນຄວນທົດສອບຄວາມງອກຂອງແກ່ນພັນໄດ້ເອງໂດຍແບ່ງເອົາແກ່ນທີ່ຈະປູກປະມານ 100-200 ແກ່ນກ້າໃນຂີ້ຊາຍ ເຊັ່ນດຽວກັບການປູກຖົ່ວງອກແລ້ວນັບຈຳນວນຕົ້ນທີ່ງອກຂື້ນມາ
4. ລະດູການປູກ
1. ໃນດິນພູດອຍນິຍົມປູກ 2 ຄັ້ງຄືຕົ້ນລະດູຝົນ(ເດືອນພຶດສະພາຫາເດືອນມິຖຸນາ) ແລະ ທ້າຍລະດູຝົນ(ເດືອນກັນຍາຫາເດືອນຕຸລາ)
2. ໃນນາ ສາມາດປູກໄດ້ 2 ຄັ້ງ ຄືກ່ອນການເຮັດນາ ແລະ ຫຼັງການເກັບກ່ຽວເຂົ້ານາ
ກ່ອນລະດູເຮັດນາ ຄວນປູກຕັ້ງແຕ່ມີຝົນເທື່ອທຳອິດ ປະມານກາງເດືອນເມສາເປັນຕົ້ນໄປເຖີງກາງເດືອນມິຖຸນາຫາເດືອນກໍລະກົດລ
ຫຼັງການເກັບກ່ຽວເຂົ້ານາ ໃນບາງທ້ອງຖິ່ນມີຄວາມຊຸ່ມຊື້ນໄດ້ດີຄວນປູກທັນທີ່ທີ່ເກັບກ່ຽວເຂົ້າ ຫຼື ຕັ້ງແຕ່ທ້າຍເດືອນ ຕຸລາເປັນຕົ້ນໄປ
ຖົ່ວຂຽວເປັນພືດທີ່ບໍ່ມັກອາກາດໜາວ ອາກາດໜາວຖົ່ວຂຽວຈະບໍ່ຈະເລີນເຕີບໂຕ ສະນັ້ນໃນພາກເໜືອຄວນປູກຫຼັງອາກາດໜາວຜ່ານໄປປະມານກາງເດືອນກຸມພາ
5. ການກຽມດິນ
ການກຽມດິນຄືກັບພືດໄຮ່ທົ່ວໄປຄວນມີການກຽມດິນ ບໍ່ວ່າຈະປູກຖົ່ວຂຽວກ່ອນຫຼື ຫຼັງການເກັບກ່ຽວເຂົ້າຄວນຈະໄຖດິນທັນທີ່ເມື່ອເກັບກ່ຽວເຂົ້າແລ້ວຖ້າປະໄວ້ດົນດິນຈະແຂງບໍ່ສາມາດຈະກຽມໄດ້ທັນທ່ວງທີເມື່ອຮອດລະດູປູກ
6. ການປູກ
ລະຍະປູກແນະນຳໃຫ້ປູກເປັນແຖວລະຍະຫ່າງລະຫວ່າງແຖວ 50 ຊມ ລະຫວ່າງຂຸມ 20 ຊມ ຍອດຂຸມລະ 4-5 ຫຼື ອາດຈະຫວ່ານແກ່ນເປັນແຖວໂດຍເວັນລະຍະລະຫວ່າງແຖວ 50 ຊມ ໃຊ້ແກ່ນ 20-60 ແກ່ນຕໍ່ແຖວຍາວ 1 ແມັດແກ່ນຈະໄດ້ຕົ້ນຖົ່ວຂຽວຈຳນວນ 32,000ຕົ້ນ/ໄລ່ ແລະ ໃຊ້ແກ່ນພັນ 2-3 ກິໂລ
ການປູກໂດຍການຫວ່ານ ເຮັດໂດຍສະດວກແຕ່ມີຂໍ້ເສຍຫຼາຍຢ່າງໃນການຫວ່ານເຊັ່ນ ເຮັດໃຫ້ເືອງແກ່ນຕົ້ນຖົ່ວຂຽວຂື້ນບໍ່ສະໝໍ່າສະເໝີບໍ່ສາມາດເຂົ້າໄປພວນດິນເສຍຫຍ້າ ແລະ ຊີດຢາປ້ອງກັນສັດຕູພືດໄດ້ ຖ້າໃຊ້ແກ່ນຫວ່ານຫຼາຍເກີນໄປຕົ້ນຈະຂື້ນບຽດກັນແໜ່ນ ແກ່ນນ້ອຍຜົນຜະລິດຕໍ່ໄລ່ຕໍ້ານອກນີ້ຍັງເຮັດໃຫ້ເກັບກ່ຽວໄດ້ຊ້າ

7. ການບົວລະບັດ
ຫຼັງການປູກແລ້ວປະມານ 4-5 ວັນຕົ້ນຖົ່ວຂຽວຈະງອກພົ້ນດິນຄວນຈະຫຼົກໃຫ້ເຫຼືອຂຸມລະ 2 ຕົ້ນ ຫຼື 10 ຕົ້ນ/ແຖວຍາວ 1 ແມັດ ຖ້າຊ້ອມຊ້າກວ່ານີ້ຕົ້ນຖົ່ວຂຽວຈະເລີນເຕີບໂຕ ແລະ ແກ່ບໍ່ພ້ອມກັນ
ການກຳຈັດວັດສະພືດ ໃນເດືອນທຳອິດຖົ່ວຂຽວຈະເລີນເຕີບໂຕຊ້າກວ່າວັດສະພືດ ຈຶ່ງຄວນມີການພວນດິນ ເສຍຫຍ້າ ຊ່ວຍ 1 ຫຼື 2 ຄັ້ງທຸກໆ15 ວັນ ຫຼັງຈາກປູກ ຈາກນັ້ນຕົ້ນຖົ່ວຂຽວຈະເລີນເຕີບໂຕໄດ້ຢ່າງໄວວາ ແລະ ຈະຄຸມຫຍ້າໄດ້ຢ່າງທົ່ວເຖີງການພວນດິນເສຍຫຍ້າຈະຊ່ວຍການລະເຫີຍຂອງນໍ້າໃນດິນໄດ້ດີອີກດ້ວຍ
ການຫົດນໍ້າ ໃນນາຫຼືພື້ນທີ່ຊົນລະປະທານແມ້ວ່າຖົ່ວຂຽວຈະເປັນພືດທົນທານຕໍ່ຄວາມແຫ້ງແລ້ງໄດ້ດີກວ່າພືດໄຮ່ຫຼາຍຊະນິດ ແຕ່ການທີ່ຈະໄດ້ຜົນຜະລິດສູງຄວນຈະຫົດນໍ້າຖ້າມີຈັກ 2 ຄັ້ງ ຄື ພາຍໃນ 3 ອາທິດ ແລະ 6 ອາທິດໃຫ້ຫົດນໍ້າພໍດິນຊຸ່ມ
8. ສັດຕູຖົ່ວຂຽວ
ສັດຕູທີ່ສຳຄັນຂອງຖົ່ວຂຽວຄື ໜອນແມງວັນເຈາະລຳຕົ້ນອ່ອນຊຶ່ງແມງວັນຊະນິດນີ້ຈະເຂົ້າໄປວາງໄຂ່ທີ່ໂຄນຕົ້ນກ້າທັນທີ່ ທີ່ພົ້ນດິນເຮັດໃຫ້ເບ້ຍນ້ອຍແກ ຍຸດການຈະເລີນເຕີບໂຕ ແລະ ອາດຈະເຮັດໃຫ້ເຊື້ອພະຍາດລະບາດເຂົ້າໄປພາຍຫຼັງ ໃຫ້ຊີດຢາຂ້າແມງໄມ້ສັດຕູພືດພວດດູດຊືມເຊັ່ນ ໄດເມທໄທເອທ ໃນອັດຕາ 30 ຊີຊີ /ນໍ້າ 20ລິດ
9. ການເກັບກ່ຽວ
ເມື່ອຖົ່ວຂຽວອາຍຸໄດ້ 60 ວັນຂື້ນໄປຝັກປ່ຽນຈາກສີຂຽວເປັນສີດຳຕາມແຕ່ລັກສະນະຂອງພັນຊຶ່ງສະແດງວ່າພໍຈະເກັບກ່ຽວໄດ້ເກືອບໝົດ ແລ ະເກັບກ່ຽວຊຸດທຳອິດເມື່ອອາຍຸປະມານ 67-70 ວັນຖ້າປະໄວອີກປະມານ 1 ອາທິດກໍ່ຈະເກັບຝັກຊຸດທີ່ 2 ແຕ່ມີຈຳນວນບໍ່ຫຼາຍ ເມື່ອເກັບຝັກຈາກໄຮ່ແລ້ວຄວນຕາກແດດອີກປະມານ 3-4 ແດດ ຈຶ່ງນວດ ແລະ ພັດເອົາແກ່ນຕາກແດດອີກ 3 ແດດຈຶ່ງເກັບໃສ່ເປົາ ຫຼື ພະຊະນະ
ໃນກໍລະນີ້ທີ່ມີຄວາມຈຳເປັນທີ່ຈະເກັບແກ່ນໄວ້ໃຫ້ໝັນນຳແກ່ນໄປຕາກແດດທຸກ 2 ອາທິດເພື່ອປ້ອງກັນໝອດເຈາະທຳລາຍແກ່ນ

ຮຽບຮຽງ: ໂດຍ ສີວິໄລ ອິນທະວົງ
ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ: http://www.thaikasetsart.com
ໝວດໝູ່: ການປູກພືດ
ຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມ:
ຂໍ້ມູນເຕັກນິກ:
ວີດີໂອ:

ຕິດຕໍ່:

ວິທີການປູກຜັກທຽມ

I. ການກຽມປູກ ແລະ ວິທີການປູກຜັກທຽມ
ກະທຽມນັ້ນມັກຂື້ນ ແລະ ຈະເລີນເຕີບໂຕໄດ້ດີໃນດິນປົນຊາຍມີຄວາມເປັນກົດເປັນດ່າງຂອງດິນປານກາງຄືປະມານ 5,5-6,8 ຕ້ອງການຄວາມຊຸ່ມໃນດິນສູງໃນໄລຍະທຳອິດຂອງການຈະເລີນເຕີບໂຕ ແລະ ຕ້ອງການດິນແຫ້ງຕອນຫົວແກ່ໃກ້ເກັບກ່ຽວ ໃນຕອນປູກຈະຕ້ອງມີແສງແດດເຕັມທີຕະຫຼອດວັນອຸນະພູມທີ່ເໝາະສົມໃນການຈະເລີນເຕີບໂຕຢູ່ທີ່ປະມານ 13-24 ອົງສາ ດັ່ງນັ້ນການປູກໄດ້ຜົົນດີໃນເດືອນພະຈິກຫາເດືອນທັນວາ ແຕ່ສາມາດເລີ່ມການປູກໄດ້ຕັ້ງແຕ່ເດືອນຕຸລາຈົນໄປສີ້ນສຸດໃນເດືອນມີນາ
ເນື້ອງຈາກເປັນພືດທີ່ມີລະບົບຮາກຕື້ນ ດັ່ງນັ້ນໃນການກຽມດິນຄວນຂຸດໄຖດິນໃຫ້ເລີກປະມານ 15-20 ຊມ ໃນການກຽມດິນຄວນໃສ່ຝຸ່ນໝັກລົງໄປດ້ວຍພ້ອມທັ້ງເຮັດການຍໍາດິນດ້ານເທິງໃຫ້ລະອຽດ ແລ້ວຍົກໜານຂື້ນໃຫ້ມີຂະໜາດກວ້າງປະມານ 1-1,5 ແມັດ ແລະ ໃຊ້ລະຍະຫ່າງລະຫວ່າງຕົ້ນຢູ່ປະມານ 10-15 ຊມ
ການປູກນັ້ນໃຫ້ Clove ຊຶ່ງໄດ້ມາຈາກການແກະອອກມາຈາກຫົວໃຫ່ຍກ່ອນແກະຄວນທຳການຕັດໃບທີ່ແຫ້ງ ແລະ ແຕ່ງຮາກເສຍກ່ອນບໍ່ຄວນໃຊ້ຫົວເກົ່າທີ່ເກັບໄວ້ດົນເພາະຈະເຮັດຕົ້ນທີ່ໄດ້ບໍ່ສົມບູນ ຄວນໃຊ້ຫົວທີ່ແກ່ຈັດ ແຫ້ງສະນິດ ຊຶ່ງຈຳນວນທີ່ຕ້ອງໃຊ້ຢູ່ທີປະມານ 80-100 ກິໂລ/ພື້ນທີ່ການປູກ 1 ໄລ່ ແລະ ວິທີປູກຜັກທຽມນັ້ນສາມາດເຮັດໄດ້ໂດຍການນໍາລົງໄປໃນໜານຄວນປູກໃນຄະນະທີ່ດິນມີຄວາມຊຸ່ມ ແລະ ກົດໃຫ້ຈົມລີກລົງໄປປະມານ 2 ໃນ 3 ຂອງຫົວນັ້ນ ເສັດແລ້ວຄວນປົກດ້ວຍເຟືອງຫຼືຫຍ້າແຫ້ງໃຫ້ໜາພໍສົມຄວນເພື່ອຮັກສາຄວາມຊຸ່ມໃນໜ້າດິນ ແລະ ຊ່ວຍໃນການຄວບຄຸມວັດສະພືດ

II. ວິທີບົວລະບັດຜັກທຽມ
ການຫົດນໍ້າ ແລະ ໃສ່ປຸ໋ຍນັ້ນ ຫຼັງຈາກປູກລົງໄປໃນໜານແລ້ວຄວນທຳການຫົດນໍ້າຢ່າງສະໝໍ່າສະເໝີຢ່າໃຫ້ດິນຂາດຄວາມຊຸ່ມໄດ້ ແລະ ເມື່ອຫົວເລີ່ມແກ່ຄວນງົດນໍ້າສ່ວນການໃສ່ປຸ໋ຍໃຫ້ໃຊ້ສູດ N : P : K 1: 1: 2 ເປັນອັດຕາຂອງປຸ໋ຍວິທະຍາສາດທີ່ໃຊ້ໃນການປູກຜັກທຽມເຊັ່ນ ສູດ 10-10-5 ແລະ 13-13-21 ໃນອັດຕາ 50-100 ກິໂລ/ໄລ່ ຂື້ນຢູ່ກັບສະພາບຄວາມອຸດົມສົມບູນຂອງພື້ນທີ່ທີ່ໃຊ້ໃນການປູກ ໃນການໃສ່ປຸ໋ຍນັ້ນມັກໃສ່ເປັນປຸ໋ຍຮອງພື້ນກອງປູກ ແລະ ອີກຄັ້ງໜຶ່ງໃສ່ເມື່ອມີອາຍຸໄດ້ປະມານ 30 ວັນ ຢ່າງໃດກໍ່ດີຫາກຕ້ອງການໃຫ້ຈະເລີນເຕີບໂຕໄດ້ດີຄວນໃສ່ຝຸ່ນເສີມໄນໂຕເຈນດ້ວຍ ເຊັ່ນ ປຸ໋ຽຍູເຮຍຫຼືແອມໂມເນຍຊັດເຟດໂດຍໃສ່ຫຼັງຈາກເລີ່ມປູກໄດ້ 15 ວັນ ແລະ ໃຊ້ຈຳນວນປຸ໋ຍ 25-30 ກິໂລ/ໄລ່
ການບົວລະບັດ ແລະ ກຳຈັດວັດສະພືດນັ້ນກໍ່ເປັນສິ່ງສຳຄັນເພາະຫາກບໍ່ກຳຈັດວັດສະພືດກໍ່ຈະແຍ່ງປຸ໋ຍ ແລະ ນໍ້າ ໃນການກຳຈັດວັດສະພືດນັ້ນຄວນເຮັດຕອນທີ່ເລີ່ມລົງຫົວຫຼືຕອນກຽມໜານເພາະຫຼັງຈາກນັ້ນກໍ່ຈະຖືກແຍ່ງປຸ໋ຍ ແລະ ນໍ້າ ຊຶ່ງຈະສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຫົວຜັກທຽມຢ່າງໃດກໍ່ດີການກຳຈັດວັດສະພືດນັ້ນອາດເຮັດໄດ້ອີກວິທີຄື ການໃຊ້ຢາຂ້າວັດສະພືດ.
ນອກຈາກການບົວລະບັດໃນເລື້ອງນໍ້າ ປຸ໋ຍ ແລະ ວັດສະພືດແລ້ວ ໃນການປູກຜັກທຽມນັ້ນຈະຕ້ອງມີການຄຸ້ມດິນເພື່ອຊ່ວຍລົດອຸນະພູມຂອງໜ້າດິນດ້ວຍ ຊຶ່ງຈະເຮັດໃຫ້ດິນມີຄວາມຊຸ່ມຊື້ນດົນຂື້ນ ແລະ ຊ່ວຍໃຫ້ການຈະເລີນເຕີບໂຕໄວ ອີກທັ້ງຍັງເປັນການຊ່ວຍຄວບຄຸມວັດສະພືດໄປໃນຕົວ ຊຶ່ງເຮັດໃຫ້ປະຍັດທັ້=ເວລາ ແຮງງານ ແລະ ຊັບພະຍາກອນໄປໄດ້ຫຼາຍເລີຍທີ່ດຽວ

III. ການເກັບກ່ຽວຜັກທຽມ
ອາຍຸຂອງການເກັບກ່ຽວນັ້ນຂື້ນຢູ່ກັບພັນທີ່ໃຊ້ໃນການປູກ ໂດຍທົ່ວໄປພັນເບົາຈະໃຊ້ເວລາປະມານ 75-90 ວັນ ພັນກາງຈະໃຊ້ເວລາປະມານ 90-120 ວັນ ແລະ ພັນໜັກໃຊ້ເວລາປະມານ 150 ວັນຂື້ນໄປ ໃນການເກັບກ່ຽວນັ້ນໃຫ້ສັງເກດວ່າຫົວກະທຽມແກ່ເຕັມທີ່ຫຼືບໍ່ ໂດຍການເບິ່ງວ່າໃບເລີ່ມແຫ້ງຫຼືກ້ານດອກຍູຂື້ນມາຫຼືບໍ່ ຫາກວ່າປະໄວ້ໃຫ້ແກ່ຫຼາຍເກີນໄປເມື່ອຂຸດຫົວອອກມາກີບຈະຮ່ວງລົ່ນອອກຈາກກັນໄດ້ງ່າຍ ແລະ ຄຸນນະພາບກໍ່ຈະລົດລົງດ້ວຍ.
ວິທີການເກັບກ່ຽວນັ້ນສາມາດເຮັດໄດ້ໂດຍການຫົກຫົວດ້ວຍມືຈາກໜານອອກມາແລ້ວນໍາມາຕາກແດດປະມານ 4-5 ວັນໃນຕອນກາງຄືນຄວນປ້ອງກັນການຖືກນໍ້າໝອກ ແລະ ຝົນດ້ວຍ ຫຼັງຈາກຕາກແດດແລ້ວໃຫ້ນໍາເຂົ້າໄວ້ໃນເຮືອນທີ່ໂລ່ງມີອາກາດຖ່າຍເທໄດ້ສະດວກ ທັ້ງນີ້ກໍ່ເພື່ອໃຫ້ຜັກທຽມແຫ້ງສະນິດຕໍ່ຈາກນັ້ນຈຶ່ງເຮັດຄວາມສະອາດ ແລະ ຄັດຂະໜາດພ້ອມໆກັນແລ້ວມັດໄວ້ເປັນພວງໆ ໂດຍຈັດດ້ານໃບມັດຈຸກເຂົ້າຫາກັນ ແລ້ວຈຶ່ງນໍາໄປແຂວນໄວ້ໃນເຮືອນແຕ່ຕ້ອງລະວັງບໍ່ໃຫ້ຖືກນໍ້າ ລະອ່ອງນໍ້າ ຫຼືຄວາມຊຸ່ມໃດໆ ໂດຍລວມແລ້ວຈະສາມາດເກັບກ່ຽວໄດ້ 1,600 ກິໂລ/ໄລ່.

ຮຽບລຽງໂດຍ: ສີວິໄລ ອິນທະວົງ
ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ: https://www.plookphak.com/how-to-plant-garlic/
ໝວດໝູ່: ການປູກພືດ
ຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມ:
ຂໍ້ມູນເຕັກນິກ:
ວີດີໂອ:

ຊື່ສາມັນ Culantro, Long Coriander, Sawtooth Coriander,ຊື່ວິທະຍາສາດ : Eryngium foetidum L.
ຕະກຸນ : Apiacea. ລຳຕົ້ນເປັນລຳຕົ້ນ ຫຼື ເຫງົ້າໃຕ້ດິນ ແລະ ອາດຢູ່ເໜືອດິນເລັກນ້ອຍ. ຮາກເປັນລະບົບຮາກແກ້ວ, ມີຮາກຝອຍແຕກຍ່ອຍອອກຮອບໆ. ໃບແທງອອກຈາກເຫງົ້າທີ່ເປັນລຳຕົ້ນລຽນວຽນຮອບເຫງົ້າແໜ້ນເປັນຈຸກ, ກ້ານໃບມີລັກສະນະສັ້ນ ຍາວ 0.5–1 ຊັງຕີແມັດ. ໃບຮູບໄຂ່-ຂອບຂະໜານ, ກວ້າງ 1–4 ຊັງຕີແມັດ ແລະ ຍາວ 5–35 ຊັງຕີແມັດ. ປາຍໃບແຫຼມ, ຂອບໃບແຂ້ວເລື້ອຍ, ແຂງກະດ້າງ, ໃບອ່ອນມີສີຂຽວສົດ ເມື່ອແກ່ມີສີຂຽວເຂັ້ມ. ດອກເກີດຢູ່ປາຍຍອດເຄີ່ງກາງຂອງລຳຕົ້ນ, ມີກ້ານດອກແຂງຍາວ 10–30 ຊັງຕີແມັດ, ໃບປະດັບຢູ່ກ້ານດອກ ຮູບຫອກ. ກາບດອກສີຂຽວ 5 ກາບ, ຮູບຂະໜານແກມຮູບໄຂ່ ຍາວປະມານ 0.5–0.75 ຊັງຕີແມັດ ແລະ ມີກາບດອກ 5–7 ກາບ, ສີຂາວ. ດອກມີດອກຍ່ອຍຈຳນວນຫຼາຍເປັນດອກສົມບູນເພດ, ມີເກສອນເພດຜູ້ 5 ອັນ, ກ້ານຊູເກສອນສີຂາວ, ເກສອນເພດແມ່ເປັນເສັ້ນກົມ 2 ເສັ້ນ, ບໍ່ມີຖານເກສອນ. ໝາກມີຂະໜາດ 1.5 x 0.75 ມີນລີແມັດ, ເມື່ອແກ່ ແລະ ແຫ້ງ ຈະແຕກອອກເປັນ 2 ປ່ຽງ, ແຕ່ລະປ່ຽງຈະມີແກ່ນດ້ານໃນຈຳນວນຫຼາຍ.
I. ການປູກ ຜັກຫອມເປ ຈະປູກດ້ວຍ 2 ວິທີ່ຄື:
1. ການຫວ່ານແກ່ນ: ກໍາຈັດວັດສະພືດແລ້ວໄຖດິນ 2 ຄັ້ງແລ້ວຍໍ່ດິນໃຫ້ລະອຽດ ແລະ ປັບໜ້າດິນໃຫ້ສະເໝີກັນ, ໃສ່ຝຸ່ນຄອກ ຫຼື ຝຸ່ນໝັກປະມານ 1,000 ກິໂລ/ໄລ່ ຫຼັງຈາກນັ້ນນໍາແກ່ນຫອມເປມາພົມນໍ້າ ແລ້ວຫວ່ານໃຫ້ທົ່ວໜານຄວນຫົດນໍ້າ 3-5 ວັນຕໍ່ຄັ້ງ ລະວັງຢ່າໃຫ້ມີນໍ້າຂັງ ຫຼື ຖ້ວມ. ເມື່ອຫອມເປມີອາຍຸໄດ້ 2 ເດືອນເຄີ່ງກໍ່ເລີ່ມໃສ່ປຸ໋ຍ 20-20-0 ປະສົມກັບປຸ໋ຍ 46-0-0 ປະມານ 50 ກິໂລ/ໄລ່ ເມື່ອຫອມເປເລີ່ມມີຊໍ່ດອກໃຫ້ເດັດຊໍ່ດອກອອກເພື່ອໃຫ້ຕົ້ນຈະເລີ່ນເຕີບໂຕໄດ້ດີ.
2. ກາຍແຍກເບ້ຍ: ຕ້ອງໄຖພວນດິນແລ້ວຍົກໜານປູກກວ້າງປະມານ 1 ແມັດ ຍາວປະມານ 20 ແມັດ ໂດຍໃຊ້ລະຍະປູກ 20 X 20 ຊມ ຫຼັງຈາກນັ້ນນໍາເບ້ຍຫອມເປມາປູກລົງໜານແລ້ວຫົດນໍ້າໃຫ້ຊຸ່ມ. ເມື່ອເບ້ຍຕັ້ງໂຕໄດ້ຈຶ່ງໃສ່ຝຸ່ນຄອກ ແລະ ເຮັດການພວນດິນກຳຈັດວັດສະພືດ.
ການປູກຜັກຫອມເປທັ້ງ 2 ວິທີນີ້ ຈະຕ້ອງມີການພາງແສງໂດຍໃຊ້ຕາຄ່າຍພາງແສງ 60-80% ຫຼື ໃຊ້ກາງພ້າວກໍ່ໄດ້. ແຕ່ການນໍາໃຊ້ຕາຄ່າຍພາງແສງຈະມີອາຍຸການໃຊ້ງານດົນກວ່າ.

II. ພະຍາດແມງໄມ້ທີ່ສຳຄັນຜັກຫອມເປ ແລະ ການປ້ອງກັນກຳຈັດ
1. ພະຍາດໄໝ້ ມັກເກີດໃນລະດູຮ້ອນ ການປ້ອງກັນ ຄວນໃຊ້ສານເຄມີພວກເບນເລທ ໃນປະລິມານ 6-12 ກຼາມ/ນໍ້າ 20 ລິດ ຊີດບໍລິເວນທີ່ເກີດພະຍາດ
2. ພະຍາດໂຄນເນົ່າ ມັກເກີດໃນລະດູຝົນ ການປ້ອງກັນແມ່ນຍົກໜານໃຫ້ສູງເພື່ອເປັນການລະບາຍນໍ້າຫຼັງຄາຄວນໂປ່ງເພື່ອໃຫ້ແສງແດດສ່ອງໃສຮອດ.ໃຊ້ສານເຄມີພວກແອນຕີໂກຣ 2,1% ປະລິມານ 30-60 ກຼາມ/ນໍ້າ 20 ລິດ ຊີດໃຫ້ທົ່ວບໍລິເວນເກີດພະຍາດ
3. ໜອນກິນໃບ ໜອນຊະນິດນີ້ຈະກັດກິນໃບຈົນເຫຼືອແຕ່ກ້ານໃບ ຖ້າວ່າລະບາດຫຼາຍຈະເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມເສຍຫາຍທັ້ງໜານໂດຍໂຕແກ່ຈະເປັນແມງກະເບື້ອກາງຄືນຂະໜາດນ້ອຍລຳໂຕຍາວປະມານ 1,2 ຊມ ເມື່ອກາງປີກເຕັມທີກວ້າງປະມານ 2,0 ຊມ ຫົວສີນໍ້າຕານ ລຳໂຕສີນໍ້າຕານອ່ອນ ປາຍປີກໜາ ແລະ ປີກຫຼັງສີນໍ້າຕານອົມເທົາ ການປ້ອງກັນນໍາແກ່ນລາງສາດບົດ ½ກິໂລປະສົມນໍ້າ 1 ຄຸກແຊ່ 12 ຊົ່ວໂມງນໍາເອົາແຕ່ນໍ້າໄປຊີດພົ່ນ
4. ຫອຍທາກ ໃຊ້ປູນຂາວໂຮຍໜານ ຫຼື ບໍລິເວນໂຄນຕົ້ນຖ້າລະບາດຫຼາຍ ໃຫ້ໃຊ້ເຫຍື່ອພິດສຳເລັດຮູບພວກເມຮູໂວລວາງ ບໍລິເວນຫອຍລະບາດສ່ວນປະສົມເຫຍື່ອພິດປະກອບດ້ວຍແຄລຊຽມອາຊີເນ 8 ສ່ວນ ປູນດີບ 11 ສ່ວນ ປູກຊີມັງ 1 ສ່ວນ, ປະສົມເຂົ້າດ້ວຍກັນ ໃສ່ນໍ້າພໍປັ້ນເປັນກ້ອນໄດ້
III. ການເກັບກ່ຽວ
ຜັກຫອມເປເລີ່ມເກັບກ່ຽວເມື່ອອາຍຸປະມານ 120 ວັນຫຼັງຈາກແກ່ນງອກ ຫຼື 30 ວັນ ນັບຈາກຍ້າຍເບ້ຍລົງປູກການເກັບກ່ຽວຈະຫຼົກທັ້ງຕົ້ນມີຮາກຕິດຫຼືຕັດທີ່ລະຕົ້ນກໍ່ໄດ້

ຮຽບຮຽງໂດຍ: ສີວິໄລ ອິນທະວົງ
ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ: ອະພິຊາດ ສີສະອາດ ປື້ມຄູ່ມືການປູກຜັກສວນຄົວ ແລະ ຜັກພື້ນບ້ານ
ໝວດໝູ: ການປູກພືດ
ຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມ:
ຂໍ້ມູນເຕັກນິກ:
ວີດີໂອ:

ຕິດຕໍ່:

ໝາກມະຣະປູກງ່າຍໃຫ່ຍໄວ ໄດ້ຜົນຜະລິດໄວ ສາມາດປູກໄດ້ກັບດິນເກືອທຸກຊະນິດ ແລະ ທຸກລະດູ
I. ພັນ
ພັນຂຽວຫຍົກ 68 ເປັນພັນລູກປະສົມ ແຂງແຮງ ແລະ ທົນທານຕໍ່ພະຍາດ ແລະ ແມງໄມ້ເໝາະສຳລັບປູກໃນລະດູຝົນ ໝາກມີຂະໜາດໃຫ່ຍນໍ້າໜັກສະເລ່ຍ 500-600ກຼາມ/ໜາກ
ພັນຂຽວຫຍົກ 42 ເປັນພັນລູກປະສົມ ເໝາະສຳລັບປູກໃນສະພາບເອກາດແລ້ງ ໝາກໃຫ່ຍຍາວ ສີຂຽວອ່ອນນໍ້າໜັກສະເລ່ຍ 500 ກຼາມ/ໜາກ
ພັນປະພາພອນ 2 ເປັນພັນລູກປະສົມທົນທານຕໍ່ພະຍາດ ແລະ ອມງໄມ້ໝາກໃຫ່ຍປາຍມົນເນື້ອໜານໍ້າໜັກສະເລ່ຍ 500-650 ກຼາມ/ໜາກ
ພັນສຸວັນນະຫົງ 3 ເປັນລູກປະສົມໃນໜານໍ້າໜັກສະເລ່ຍ 550-650 ກຼາມ/ໜ່ວຍຜົນຜະລິດໝາກໃນຊຸດທຳອິດ
ພັນປະພາພອນ 5 ເປັນພັນລູກປະສົມໃນໜາລາຍນໍ້າຕາງາມນໍ້າໜັກສະເລ່ຍ 500-700ກຼາມ/ໝາກ
II. ການກຽມດິນ
ໄຖດິນໃຫ້ເລິກ 30-40 ຊມ ຕາກດິນໄວ້ 7-10 ວັນ ຍໍາດິນໃຫ້ລະອຽດຫວ່ານປູກຂາວໃນອັດຕາ 100-200 ກິໂລ/ໄລ່ ພ້ອມໃສ່ຝຸ່ນຄອກຫຼືຝຸ່ນໝັກໃນອັດຕາ 2,000 ກິໂລ/ໄລ່ ແລະ ປຸ໋ຍສູດ 15-15-15 ອັດຕາ 30 ກິໂລ/ໄລ່ ຍົກໜານສູງປະມານ 30 ຊມ ກວ້າງ 120 ຊມ ຫົດນໍ້າ ແລະ ຄຸ້ມດ້ວຍແຜ່ນຢາງເພື່ອຮັກສາຄວາມຊຸ່ມ ແລະ ປ້ອງກັນວັດສະພືດ

III. ການກຽມໜານກ້າ
ເຮັດການກ້າເບ້ຍໃນພາສະນາບັນຈຸດິນປະສົມສຳລັບກ້າແກ່ນ ຊຶ່ງປະກອບດ້ວຍ ຊາຍ ຝຸ່ນໝັກຫຼືຝຸ່ນຄອກທີ່ລະລາຍຕົວດີແລ້ວ ແລະ ດິນລະອຽດຢ່າງລະເທົ່າໆກັນ ເຈາະຂຸມ ຍອດແກ່ນ ຖົມດ້ວຍດິນບາງໆຫົດນໍ້າເຊົ້າ-ແລງ
IV. ການປູກ
ຍ້າຍເບ້ຍເມື່ອເບ້ຍມີໃທແທ້ 4-5 ໃບ ຫຼື ອາຍຸ 15-20ວັນຈຶ່ງຍ້າຍລົງໜານປູກ ການປູກ 1-2 ເບ້ຍ/ຂຸອ ລະຍະປູກລະຫວ່າງຕົ້ນ 50-75 ຊມ ລະຫວ່າງແຖວ 100-120 ຊມ
V. ການບົວລະບັດ
ການຫົດນໍ້າ ຫົດນໍ້າຢ່າງສະໝໍ່າສະເໝີຕັ້ງແຕ່ປູກຈົນເຖີງມື້ເກັບກ່ຽວໂດຍສະເພາະໃນຊ່ວງອອກດອກ ແລະ ອອກໝາກ ການເຮັດຄັ້ງ ສາມາດເຮັດໄດ້ 2 ແບບຄື
1. ປັກຄັ້ງຍາວ2-2,5 ແມັດ ທຸກຂຸມເອນປາຍເຂົ້າຫາກັນ ແລະ ມັດໄວ້ດ້ວຍກັນ ໃຊ້ໄມ້ຄັ້ງຫຼືເຊືອກມັດຂວາງທຸກລະຍະ 40-45 ຊມ ຫຼືໃຊ້ຕາໜ່າງພາລາສະຕິກຕາຫ່າງຂິງແທນເບື້ອງເທິ່ງຂອງຄັ້ງພາດຂວາງມັດກັນໃຫ້ແໜ່ນເພື່ອປ້ອງກັນການໂຄນລົ້ມ
2. ປັກໄມ້ຄັ້ງມັດເປັນຮ້ານສູງປະມານ 1,5-2 ແມັດຂິງດ້ວຍພະລາສະຕິກຕາຫ່າງໆ ການໃສ່ຝຸ່ນ ຫຼັງຈາກຍ້າຍເບ້ຍປູກ7-10 ວັນໃສ່ປຸ໋ຍສູດ 40-0-0 ອັດຕາ 30 ກິໂລ/ໄລ່ ເພື່ອລັງການຈະເລີນເຕີບໂຕ ປຸ໋ຍສູດ 13-13-21 ອັດຕາ 30-50 ກິໂລ/ໄລ່ໂດຍ ທະຍອຍໃສ່ໃນຊ່ວງອອກດອກ ແລະ ອອກໝາກ
VI. ການປ້ອງກັນ ແລະ ກຳຈັດສັດຕູພືດ
– ວັດສະພືດໃຊ້ມືຍົກເພື່ອກຳຈັດວັດສະພືດລະວັງຢ່າໃຫ້ສະເທືອນເຖີງລະບົບຮາກ
– ພະຍາດ ພະຍາດນໍ້າໜອກ ກ່ອນປູກຊາວແກ່ນດ້ວຍເມທາເລຊິນ 7 ກຼາມ/ແກ່ນ 1 ກິໂລຫຼັງປູກຊີດພົ່ນດ້ວຍແມນໂຄເຊ ປະລິມານ 30 ຊີຊີນໍ້າ 20 ລິດ
– ແມງເຕົ່າແຕງຊີດພົ່ນດ້ວຍເຊຟວິນ 85 ໃນປະລິມານ 20 ຊີຊີ/ນໍ້າ 20 ລິດ
VII. ການເກັບກ່ຽວ
ອາຍຸການເກັບກ່ຽວຂອງໝາກມະຣະປະມານ 45-50 ວັນຫຼັງຈາດຍອດແກ່ນເລີ່ມເກັບຜົນຜະລິດທີ່ໄດ້ຂະໜາດເໝາະສົມທຸກວັນຫຼືບາງວວັນກໍ່ໄດ້ ສາມາດເກັບໄດ້ 17-20 ຄັ້ງ ອາຍຸເກັບກ່ຽວຜົນຜະລິດຄົັ້ງສຸດທ້າຍ 85-90 ວັນ ຜົນຜະລິດປະມານ 4,000-6,600ກິໂລ/ໄລ່

ຮຽບລຽງໂດຍ: ສີວິໄລ ອິນທະວົງ
ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ: ອະພິຊາດ ສີສະອາດ ປື້ມຄູ່ມືການປູກຜັກສວນຄົວ ແລະ ຜັກພື້ນບ້ານ
ໝວດໝູ່: ການປູກພືດ
ຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມ:
ຂໍ້ມູນເຕັກນິກ:
ວີດີໂອ:

ໝາກໂມເປັນພືດຜັກຊະນິດໜຶ່ງທີ່ນິຍົມປູກຫຼັງການເກັບກ່ຽວເຂົ້າແລ້ວ ເນື່ອງຈາກສາມາດໃຊ້ຄວາມຊຸມທີ່ຍັງເຫຼືອຢູ່ໃນດິນຊ່ວຍການຈະເລີນເຕີບໂຕຈັດເປັນພືດເສດຖະກິດທີ່ສຳຄັນໃນຫຼາຍທ້ອງຖິ່ນປູກໄດ້ທົ່ວທຸກພາກ.
I. ພັນທີນິຍົມປູກ.
– ພັນ 9930 ຕົ້ນແຂງແຮງ
ໝາກດົກ ເນື້ອສີແດງ ລົດຫວານ ຂະໜາດໝາກ 2-3 ກິໂລ ອາຍຸການເກັບກ່ຽວ 55 ວັນ.
– ພັນ 9935 ທົນຕໍ່ພະຍາດພີວນໍ້າມັນ ເນື້ອສີແດງ ລົດຫວານກອບ ເປືອກໜາ ອາຍຸການເກັບກ່ຽວ 55-60 ວັນ.
– ພັນ 9942 ເນື້ອສີເຫຼືອງ ຂະໜາດໝາກ 5-6 ກິໂລ ເປືອກໜາ ທົນການຂົນສົ່ງ ອາຍຸການເກັບກ່ຽວ 60 ວັນ.
II. ການກຽມດິນ
ໄຖດິນໃຫ້ເລີກ 30-40 ຊມ ຕາກດິນໄວ້ 7-10 ວັນ ຍໍາດິນໃຫ້ລະອຽດ ຫວ່ານປູກຂາວໃນອັດຕາ 100-200 ກິໂລ/ໄລ່ ໃສ່ຝຸ່ນໝັກຫຼືຝຸ່ນຄອກອັດຕາ 1,000 ກິໂລ/ໄລ່ ປຸ໋ຍເຄມີສູດ 15-15-15 ອັດຕາ 50 ກິໂລ/ໄລ່ ແລະ ສານໂບແຮກຊ໌ 1-2 ກິໂລ/ໄລ່ ຍົກໜານໃຫ້ສູງປະມານ 30 ຊມ ກວ້າງປະມານ 1 ແມັດ ຄຸມດ້ວຍແຜນຢາງພາລາສະຕິກອີກດ້ານຄຸມຕາຂ່າຍເພື່ອໃຫ້ພືດຍືດເກາະເລືອໄປໃນທິດທາງດຽວກັນສະດວກໃນການດູແລຮັກສາ ນອກຈາກນີ້ພາລເສະຕິກຈະຊ່ວຍຮັກສາຄວາມຊຸ່ມ ແລະ ຮັກສາວັດສະພືດ.

III. ການກຽມໜານກ້າ
ນໍາແກ່ນໝາກໂມລົງແຊ່ນໍ້າສະອາດ 4-6 ຊົ່ວໂມງຈາກນັ້ນນໍາໄປຫໍ່ດ້ວຍໜ້າຂົນໜູທີ່ມີຄວາມຊຸ່ມພໍສົມຄວນບົ່ມໃນອຸນະພູມ 28-30 ອົງສາ ນານປະມານ 24-36 ຊົ່ວໂມງ ເມື່ອແກ່ນງອກຮາກຍາວປະມານ 0,5 ຊມ ຈຶ່ງນໍາໄປໃສ່ໃນຖົງຢາງທີ່ບັນຈຸດິນທີ່ກຽມໄວ້ແລ້ວ.
IV. ການປູກ
ເມືອເບ້ຍໝາກໂມມີອາຍຸປະມານ 10-12 ວັນ ຫຼື ມີໃບແທ້ 2-3 ໃບ ກໍ່ສາມາດຍ້າຍໄປປູກໄດ້ກ່ອນການຍ້າຍປູກຕ້ອງຫົດນໍ້າເບ້ຍໃຫ້ຊຸ່ມເພື່ອປ້ອງກັນດິນແຕກ ແລະ ໃຫ້ນໍ້າໜານປູກດ້ວຍ ການຍ້າຍປູກຄວນເຮັດໃນຕອນແລງ ຫຼື ຄະນະທີ່ມີແສງແດດນ້ອຍ ຫຼັງຍ້າຍເບ້ຍປູກໃຫ້ຫົດນໍ້າອີກເທື່ອໜຶ່ງ.ລະຍະປູກປູກແຖວດຽວ ລະຍະລະຫວ່າງຕົ້ນປະມານ 70-100 ຊມ ລະຍະຫວ່າງໜານ 5-6 ແມັດ.

V. ການດູແລຮັກສາ.
ການໃຫ້ນໍ້າ ຫຼັງຈາກປູກໄລ່ຍະທໍາອິດຖ້າດິນແຫ້ງຕ້ອງຫົດນໍ້າທຸກມື້ ແຕ່ຖ້າໝາກໂມເລີ່ມອອກເຄົາຍາວປະມານ 1 ຟຸດຂື້ນໄປ ຕ້ອງໃຫ້ຫົດນໍ້າສະໝໍ່ສະເໝີ ບໍ່ໃຫ້ປຽກຫຼາຍປຽກຫຼາຍຕ້ອງຟ້າວລະບາຍນໍ້າອອກທັນທີ.
– ການໃສ່ຝຸ່ນ.
– ໃຫ້ປຸ໋ຍຍູເຮຍເທື່ອທຳອິດອັດຕາ 2-3 ກຳ/ຕົ້ນ ຫຼັງຈາກຍ້າຍໄປປູກ 5-7 ວັນ.
– ໃຫ້ປຸ໋ຍ 15-15-15 ອັດຕາ 20-25 ກິໂລ/ໄລ່ ຫຼັງຈາກອອກໝາກແລ້ວໂດຍຝັງລະຫວ່າງຕົ້ນ.
– ໃຫ້ປຸ໋ຍ 13-13-21 ອັດຕາ 20-25 ກິໂລ/ໄລ່ ກ່ອນການເກັບກ່ຽວ 2-3 ອາທິດ.

VI. ການປ້ອງກັນກຳຈັດສັດຕູພືດ.
ພະຍາດ
– ພະຍາດນໍ້າໜອກ ປ້ອງກັນກຳຈັດດ້ວຍສານເຄມີຈຳພວກ ດາໂຄນິລ,ຮິດໂດມິລ ແລະ ເອຟຮອນ 85.
– ພະຍາດໂລກແຫ້ງ ປ້ອງກັນກຳຈັດດ້ວຍສານເຄມີພວກ ເບນເລທ,ໄດເທນເອັມ45 ແລະ ມາເຊດເຕ້ 200.
– ພະຍາດໝາກເນົ່າ ,ພະຍາດແອນແທຮກໂນສເກີດຈາກສະພາບທີ່ມີຄວາມປຽກປ້ອງກັນດ້ວຍການຊີດພົ່ນດ້ວຍສານເຄມີພວກ ຊີເນປ,ມາເນປ.
– ແມງໄມ້ ເພ້ຍອ່ອນ ແມງໄມ້ດູດນໍ້າລ້ຽງ ແລະ ເຕົ່າທອງ ປ້ອງກັນ ແລະ ກຳຈັດດ້ວຍສານເຄມີໃນກຸ່ມໂມໂນໂຄຣໂຕຟອສ ເພ້ຍໄຟປ້ອງກັນດ້ວຍການໃຊ້ສານເຄມີໃນກຸ່ມຄາຣ໌ໂບຟູຮານໂຮຍຮ່ອງກ່ອນປູກຫາກເກີດການລະບາດໃຊ້ ເມທໂທມິລ ຄາຮ໌ໂບຊັນແຟນຊີດພົ່ນ.
VII. ການເກັບກ່ຽວ.
ຫຼັງຈາກປູກປະມານ 25-30 ດອກທຳອິດຈະເລີ່ມອອກຕ້ອງປິກຖີ່ມຈະເລີ່ມຈົງໝາກໃນດອກທີ່ສອງ ເປັນຕົ້ນໄປເພາະຄຸນນະພາບໝາກດີກວ່າໝາກໂມພັນໝັກຄວນໄວ້ໝາກ 1-2 ໝາກ/ຕົ້ນແຕ່ວ່າໝາກໂມພັນເບົາຫຼືພັນໜ່ວຍນ້ອຍຄວນຈົງໝາກໄວ້ 3-4 ໝາກ/ຕົ້ນຜົນຜະລິດ 3,000-4,500 ກິໂລ/ໄລ່.
– ຂໍ້ສັງເກດລັກສະນະໝາກໂມທີ່ສາມາດເກັບກ່ຽວໄດ້.
1 ນັບອາຍຸໂດຍນັບຈາກວັນທີ່ອອກດອກບານເຖີງເກັບກ່ຽວ 25-35 ວັນ.
2 ສັງເກດຜີວຂອງໝາກໂມເບື້ອງທີ່ຕິດກັບພື້ນ(ບໍ່ຖືກແສງແດດ)ປ່ຽນເປັນສີເຫຼືອງເມື່ອໝາກໂມສຸກ.
3 ສັງເກດມືຈັບທີ່ຢູ່ໃກ້ໝາກໂມຈະແຫ້ງ
4 ເຄາະຟັງສຽງ ໂດຍໃຊ້ນີ້ວດີດຫຼືຝາມືຕົບສ່ວນກາງຂອງໝາກໂມທີ່ສຸພໍດີສຽງຈະດັງກ້ອງສະເທືອນ ຖ້າໝາກໂມສຸກເກີນໄປສຽງຈະດັງຄືກັບເຮົາຕົບທີ່ທ້ອງ.

ຮຽບລຽງໂດຍ: ສີວິໄລ ອິນທະວົງ
ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ: ອະພິຊາດ ສີສະອາດ ປື້ມຄູ່ມື ການປູກຜັກສວນຄົວ ແລະ ຜັກພື້ນບ້ານ
ໝວດໝູ່: ການປູກພືດ
ຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມ: ຂໍ້ມູນເຕັກນິກ:
ວີດີໂອ: