ເຕັກນິກການປູກຊາແບບຢືນຍົງ

I. ເຕັກນິກການປູກ
1.1. ກະກຽມດິນປູກ
– ເຮັດໃຫ້ດິນບໍ່ມີຕົົ້ນໄມ້ໃບຫຍ້າ, ຂຸດກະຕໍໄມ້ ແລະ ຖົມຂຸມໃຫ້ໄດ້ຕາມຄວາມຕ້ອງການ(ເຮັດໃຫ້ດິນພຽງດີ) “ສະອາດ, ເຮັດໃຫ້ຕົົ້ນໄມ້ໃບຫຍ້າໂດກ ແລະ ເໜົົ່າເປື່ອຍໄວ”.
– ຂຸດຮ່ອງ: ກວ້າງ 0,4 -0,5 ແມັດ; ເລີກ 0,3 – 0,4 ແມັດ. ເຮັດໃຫ້ຊັ້ນໜ້າດິນຕໍ່າກວ່າລະດັບໜານ 5 – 10 ຊັງຕີແມັດ.
– ລະດູກະກຽມດິນ ກ່ອນປູກ 1 – 3 ເດືອນ ເມື່ອມີຝົນໜ້ອຍ. ຄວນກະກຽມດິນໃນເດືອນ 11 – 12, ປູກຊາ ເດືອນ 3 – 4 ປີຕໍ່ໄປ.
– ຝຸ່ນຮອງພື້ນ ຝຸ່ນຄອກ 20 – 30 ໂຕນ/ເຮັກຕາ; ຝຸ່ນຮອງພື້ນໃສ່ກ່ອນປູກໜ້ອຍສຸດແມ່ນ 30 ມື້.

1.2. ລະດັບ, ໄລຍະຫ່າງ, ລະດູປູກຊາ
– ໄລຍະຫ່າງປູກ: ແຖວດຽວ: ແຖວຕໍ່ແຖວ 1,3 – 1,4 ແມັດ; ຕົົ້ນຕໍ່ຕົົ້ນ 0,3 – 0,4 ແມັດ. ແຖວຄູ່: ແຖວຕໍ່ແຖວ 1,6 ແມັດ; ລວງກວ້າງໃນການປູກຊາ 0,6 ແມັດ; ຕົົ້ນຕໍ່ຕົົ້ນ 0,5 ແມັດ(ໄລຍະຫ່າງລະຫວ່າງ 2 ແຖວຄູ່ແມ່ນ 40 ຊັງຕີແມັດ) ໄລຍະຫ່າງຂອງແຖວ: ອີງຕາມມາດຖານການປູກ, ແນວພັນ, ຮູບຮ່າງຂອງໜ້າດິນ.
– ມາດຖານການປູກ: ແມ່ນ 18.000-20.000 ຕົົ້ນ/ເຮັກຕາ, ອີງຕາມແນວພັນ ແລະ ຄວາມຊັນຂອງສວນຊາ.
– ລະດູປູກ: ລະດູບານໃໝ່: ປູກເດືອນ 3 – 4. ລະດູບໄມ້ລົົ່ນ: ປູກເດືອນ 8 – 9, ດີທີ່ສຸດແມ່ນໃຫ້ແລ້ວກ່ອນວັນທີ 15 ເດືອນກັນຍາ. ເຂດພູດອຍປູກແຕ່ເດືອນ 5 – 8 ໃຫ້ແລ້ວກ່ອນວັນທີ 15 ເດືອນກັນຍາ.

1.3. ເຕັກນິກການປູກ ແລະ ການບົວລະບັດຮັກສາຫຼັງຈາກການປູກ
– ຕົົ້ນອ່ອນໄດ້ມາດຕະຖານ:
+ ຕົົ້ນທີ່ມີອາຍແຕ່ 8 – 10 ເດືອນ; ສູງ 20 – 25 ຊັງຕີແມັດ;
+ ຕົົ້ນສູງກວ່າ 25 ຊັງຕີແມັດ ແມ່ນໃຫ້ເດັດຍອດອ່ອນອອກກ່ອນທີ່ຈະນີ້ໄປປູກ.
+ ໃຫ້ມີ 8 – 10 ໃບຂຶ້ນໄປ.
+ ເສັ້ນຜ່າສູນກາງໃບຫຼາຍກວ່າ 2,5 ມີລີແມັດ.
+ ຕົົ້ນມີສີໝາກກະເບົາ > 50%, ເປືອກຍອດອ່ອນເປັນສີຂຽວເຂັ້ມ.
+ ຍອດອ່ອນແມ່ນບໍ່ໃຫ້ມີຮອຍຊໍ້າກ່ອນປູກ 15 ມື້.
+ ຍັງມີດິນຕິດຮາກສົມບູນ; ຕົົ້ນບໍ່ເປັນແມງສະອາດດີ.
– ເຕັກນິກການປູກ.
+ ຂຸດເປັນເບົົ້າ ຫຼື ໄຖເລິກ 20 – 25 ຊັງຕີແມັດ.
+ ຈີກຖົງເບົົ້າ (ບໍ່ເຮັດໃຫ້ເບົົ້າແຕກ), ນໍາເອົາເບົົ້າລົງໃນຂຸມໃຫ້ພຽງກັບໜ້າດິນ, ປິ່ນໃບຊາໃຫ້ໄປຕາມທິດທາງຂອງລົມ.
+ ບໍ່ຄວນໃຫ້ຮາກຊາຖືກກັບຝຸ່ນຮອງພື້ນໂດຍກົງ.
+ ຖົມດິນຄ່ອຍໆໃຫ້ພຽງກັບປາກຂຸມ.
+ ຖົມດິນອ້ອມຂ້າງເບົົ້າເບົາໆໃຫ້ຕືກວ່າດິນຂ້າງຂຸມ 1 – 3 ຊັງຕີແມັດ.
+ ໃຊ້ວັດຖຸ (ເຟືອງ, ໃບໄມ້ແຫ້ງ…), ປົກເບົົ້າຊາໜາປະມານ 8 – 10 ຊັງຕີແມັດ, ກວ້າງ 20 -30 ຊັງຕີແມັດ.

+ ຖ້າດິນແຫ້ງ, ມີແດດໃຫ້ຫົດນໍ້າເບ້ຍຊາກ່ອນແລ້ວຈິ່ງປູກ. ບໍ່ເຮັດເບົົ້າແຕກ, ບໍ່ໃຫ້ຮາກຊາຖືກໂດຍກົງກັບຝຸ່ນຮອງພື້ນ – ເບ້ຍຊາສໍາຮອງ
+ ສຳຮອງ 10-15% ຂອງເບ້ຍຊ້າທີ່ປູກໄປແລ້ວ.
+ ໃນເວລາ 3 ເດືອນຫລັງຈາກປູກແລ້ວ: ຕ້ອງໄດ້ຕິດຕາມຖ້າເບ້ຍໃດຕາຍແມ່ນໃຫ້ປູກແທນໂລດ.
+ ປູກໃນເວລາທີ່ຟ້າບົດ, ດິນຊຸ່ມ.
+ ເອົາໃຈໃສ່ເບິ່ງແຍງຮັກສາເບ້ຍຊາສໍາຮອງໃຫ້ຂະຫຍາຍຕົວເທົ່າທຽມກັບເບ້ຍຊາທີ່ປູກແລ້ວ.
– ປົກໜ້າດິນ
+ ເພື່ອຫລຸດຜ່ອນການເຊາະເຈື່ອນ, ຫຍ້າ, ຮັກສາລະດັບຄວາມຊຸ່ມ.
+ ວັດຖຸນໍາໃຊ້ປົກໜ້າດິນ: ເຟືອງ, ຕໍເຟືອງ, ຫຍ້າ….
– ຖາງຫຍ້າ, ພວນດິນ.
+ ຖາງຫຍ້າ 4-6 ເທື່ອ/ປີ.
+ ຖາງຫຍ້າ ເມື່ອຫຍ້າຍັງອ່ອນ, ບໍລິເວນລຳຕົົ້ນຊາແມ່ນໃຊ້ມືລົກຫຍ້າອອກ.
+ ຖ້າຖາງຫຍ້າຊ້າຈະເຮັດໃຫ້ຫຍ້າປົກຕົົ້ນຊາ, ລົກຫຍ້າຕ້ອງແມ່ນໃຫ້ໄດ້ຮາກອອກມານໍາ.
+ ດິນທີ່ປູກຕ້ອງໄດ້ພວນດິນເພື່ອໃຫ້ດິນງອກງາມ.
 ເອົາໃຈໃສ່: ປະຕິບັດດ້ວຍຄວາມລະມັດລະວັງເພື່ອບໍ່ໃຫ້ສົົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຮາກຊາທີ່ຍັງອ່ອນ.

1.4. ພື້ນຖານການຕັດຕອນງ່າຊາ
– ຈຸດປະສົງ: ສ້າງຮູບຊົງ, ເຮັດໃຫ້ງ່າສະເໝີກັນ, ເຮັດໃຫ້ລວງສູງຕົົ້ນຊາສະເໝີກັນເພື່ອສະດວກໃນການເດັດ.
– ເລີ່ມຕັດຕອນງ່າຊາເມື່ອ 2/3 ຂອງຕົົ້ນທີ່ມີລວງສູງ 65-70 ຊັງຕີແມັດ, ເສັ້ນຜ່າສູນກາງຂອງຕົົ້ນຫລາຍກວ່າ 1 ຊັງຕີແມັດ.
– ລະດູ: ເດືອນ 12 – ເດືອນ 1 (ຖ້າຫາກອາກາດໜາວຫລາຍແມ່ນໃຫ້ແກ່ຍາວເວລາຕັດອອກໄປ).
– ເຕັກນິກການຕັດຕອນ:
• ຄັ້ງທໍາອິດ(ຊາ 2 ປີ): ແມ່ນຕອນລໍາຕົົ້ນສູງຈາກໜ້າດິນ 15 – 20 ຊັງຕີແມັດ, ງ່າຫ່າງຈາກໜ້າດິນ 30 -35 ຊັງຕີແມັດ(ຫຼືຫ່າງຈາກລຳຕົົ້ນ 15 ຊັງຕີແມັດ).
• ຄັ້ງທີ່ 2 (ຊາ 3 ປີ): ແມ່ນຕອນລໍາຕົົ້ນຫ່າງຈາກໜ້າດິນ 30 -35 ຊັງຕີແມັດ, ງ່າຫ່າງຈາກໜ້າດິນແມ່ນ 40-45 ຊັງຕີແມັດ(ຫລືຫ່າງຈາກລໍາຕົົ້ນ 10 ຊັງຕີແມັດ).
• ຄັ້ງທີ່ 3: ຊາ 4 ປີ ແມ່ນຕອນຫ່າງຈາກໜ້າດິນ 50 -55 ຊັງຕີແມັດ ແລະ ໃຫ້ທາງເທິງພຽງກັນ

1.5. ພື້ນຖານວິທີການເດັດຍອດຊາ
– ຊາອາຍຸ 1 ປີ: ແມ່ນບໍ່ໃຫ້ເດັດ
+ ຕັ້ງແຕ່ເດືອນ 10-12: ໃຫ້ເດັດເອົາຍອດທີ່ສູງກວ່າ 60 ຊັງຕີິແມັດ.
– ຊາອາຍຸ 2 ປີ:
+ ປະໃຫ້ໃບລ້ຽງລໍາຕົົ້ນ, ແຕ່ເດືອນ 1 – 5: ບໍ່ເດັດ.
+ ແຕ່ເດືອນທີ 6 ຂຶ້ນໄປ: ເດັດຍອດທີ່ສູງກວ່າ 60 ຊັງຕີແມັດຂຶ້ນໄປ.
– ຊາອາຍຸ 3 ປີ:
+ ເດັດຄັ້ງທຳອິດ: ເດັດພຽງແຕ່ຍອດທີ່ສູງກວ່າ 60 ຊັງຕີແມັດ.

+ ຄັ້ງຕໍ່ໄປແມ່ນໃຫ້ເດັດຄືກັບຊາເສດຖະກິດ.
– ຕົົ້ນຊາອາຍຸ 4 ປີ:
+ ເດັດຄັ້ງທຳອິດ: ເດັດພຽງແຕ່ຍອດຊາທີ່ສູງກວ່າ 50-55 ຊັງຕີແມັດ.
+ ຄັ້ງຕໍ່ໄປແມ່ນໃຫ້ເດັດຄືກັບຊາເສດຖະກິດ.

II. ການບົວລະບັດຮັກສາຊາໃນໄລຍະເວລາທີ່ເປັນເສດຖະກິດ
2.1. ການໃຫ້ຝຸ່ນຊີວະພາບ.
– ຝຸ່ນຊີວະພາບ (ຝຸ່ນຈາກການໝັກ ຫຼື ຝຸ່ນຈາກຈຸລິນຊີ): ແມ່ນໃຫ້ຝຸ່ນ 3 ປີ/ຄັ້ງ.
+ ຝຸ່ນຊີວະພາບຫຼືຈາກການໝັກໃສ່ 25-30 ໂຕນ/ເຮັກຕາ;
+ 10ໂຕນຝຸ່ນຊີວະພາບ;
+ ຝຸ່ນຈຸລິນຊີ 2-3ໂຕນ/ເຮັກຕາ.

2.2. ເຕັກນິກການເດັດຊາ
2.2.1. ເຕັກນິກການເດັດຊາຕາມລະດູການ
– ລະດູບານໃໝ່ (ເດືອນ 3-4): ເດັດປະໄວ້ 1 ໃບປາ + 2 ໃບແທ້, ເຮັດໃຫ້ເປັນຊົງຟຸ່ມພຽງ.
– ລະດູໃບໄມ້ລົົ່ນ (ເດືອນ 5-10): ເດັດປະໄວ້ 1 ໃບປາ + 1ໃບແທ້, ເຮັດໃຫ້ເປັນຊົງຟຸ່ມພຽງ.
– ລະດູໝາວ (ເດືອນ 11-12): ເດືອນ 11 ເດັດປະໄວ້ໃບປາ, ເດືອນ 12 ເດັດທັງໃບປາ(ເດັດຈົນຫມົດ).
– ບັນດາຍອດອ່ອນທີ່ສູງກວ່າໜ້າຟຸ່ມແມ່ນໃຫ້ເດັດຍອດອ່ອນເພື່ອໃຫ້ຊົງຟຸ່ມໃບຊາເປັນໜ້າພຽງ.
 ສິ່ງທີ່ຄວນເອົາໃຈໃສ່:
• ເດັດຊາຖືກຕາມມາດຕະຖານແມ່ນເດັດ 1 ຍອດຈູມ + 2-3 ໃບອ່ອນ; ໃບຈູມທີ່ກໍາລັງຈະບານແມ່ນເດັດ 1-2 ໃບ, ສ່ວນທີ່ຍັງເຫຼືອແມ່ນໃຫ້ປະໄວ້ຕາມຄວາມເໝາະສົມຂອງລະດູ ;
• ການເດັດຊາແມ່ນເປັນການເຮັດໃຫ້ກະຕຸ້ນການຂະຫຍາຍຕົວຂອງໃບຈູມທີ່ກໍາລັງຈະບານ ເພາະເວລາຕັດຍອດແລ້ວຈະເຮັດໃຫ້ແຕກໃບແລະຂະຫຍາຍຕົວເປັນໃບອ່ອນ.
• ອັດຕາສ່ວນໃບທີ່ຍັງເຫຼືອແມ່ນເທົ່າກັບຈໍານວນໃບຈູມທີ່ກໍາລັງຈະບານ
• ຖ້າປະໄວ້ຫລາຍໃບຈະເຮັດໃຫ້ໃບຊາອ່ອນນ້ອຍລົງ, ຊົງພຸ້ມບໍ່ສະໝໍ່າສະເໝີ ເຮັດໃຫ້ເປັນພະຍາດໄດ້ງ່າຍ.

2.2. ການຖາງຫຍ້າ, ການປົກດິນ, ການນຳໃຊ້ໃບທີ່ຕັດຕອນແລ້ວປົກດິນ, ການດູແລພະຍາດແລະໜອນຊາ.
– ໃຫ້ກວດກາເປັນປະຈໍາຈັດການກັບຫຍ້າທີ່ຢູ່ອ້ອມຂ້າງຕົົ້ນຊາໃຫ້ສະອາດ.
– ລະດູຮ້ອນອາກາດຮ້ອນຊຸ່ມຈະເຮັດໃຫ້ຫຍ້າອ່ອນປົົ່ງຂຶ້ນໄວ້ ແລະ ຫລາຍ ສະນັ້ນຕ້ອງໄດ້ຕັດຫຍ້າເປັນປະຈໍາດ້ວຍວິທີການດັ່ງລຸ່ມນີ້:
+ ໃຊ້ມືລົກຫລືໃຊ້ແວກຖາງຫຍ້າອ້ອມຂ້າງຕົົ້ນຊາ.
+ ໃຊ້ຈັກຕັດຫຍ້າ, ແນະນຳໃຫ້ໃຊ້ຈັກຕັດຫຍ້າສະເພາະສວນຊາເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ມີການເຊາະເຈື່ອນ.
+ ຢູ່ລະຫວ່າງກາງສອງແຖວຊາແມ່ນບໍ່ຄວນຕັດຫຍ້າຈົນຈຳດິນ
– ການປົກຮາກ: ໜາ 10-15 ຊັງຕີແມັດ; ວັດຖ ດິບທີ່ນຳໃຊ້: ເຟືອງ, ຕໍເຟືອງ, ໃບໄມ້, ຫຍ້າແຫ້ງ…
– ການນໍາໃຊ້ໃບທີ່ຕັດຕອນແລ້ວປົກດິນ: ຫລັງຈາກການຕັດຕອນຊາ, ນໍາໃຊ້ໃບ ແລະ ກິ່ງນ້ອຍຂອງໃບຊາປົກດິນ ເພືົ່ອຊ່ວຍໃຫ້ດິນມີການຟື້ນຟ.
– ສັດຕູພືດຕົົ້ນຕ: ຕັກແຕນນ້ອຍສີຂຽວ, ແມງແກງເຕີນ້ອຍ, ແມງມຸມແດງ, ແມງແຄງ, ໃບເນົົ່າ. ຄວນ ເອົາໃຈໃສ່ຕິດຕາມບັນດາສັດຕູພືດແລະພະຍາດທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບຕົົ້ນຊາເພື່ອມີວິທີ່ການຈັດການໃຫ້ທັນເວລາ.
 ສິ່ງທີ່ຄວນເອົາໃຈໃສ່:
– ບໍ່ຄວນນໍາໃຊ້ຢາຂ້າຫຍ້າກັບຕົົ້ນຊາ
– ບໍ່ຄວນກໍາຈັດຫຍ້າຈົນຫມົດກ້ຽງ ເພາະຈະເຮັດໃຫ້ດິນມີການເຊາະເຈື່ອນ
– ຄວນຖາງຫຍ້າກ່ອນທີ່ຫຍ້າຈະມີດອກຫລືໝາກ ເພາະຈະຊ່ວຍເຮັດໃຫ້ຄວບຄຸມການແຜ່ພັນຂອງຫຍ້າ.
– ສໍາລັບສ່ວນຊາທີ່ຍັງບໍ່ທັນຕັດແຕ່ງຟຸ່ມໃຫ້ພຽງ, ຕົົ້ນຊາແກ່ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ປູກຊາໃຫມ່ຊ້ອນໃສ່ແມ່ນຄວນປູກພືດຕະກຸນຖົົ່ວເພື່ອຫລຸດຜ່ອນການເກີດຂອງຫຍ້າ ແລະ ຊ່ວຍຮັກສາບໍ່ໃຫ້ດິນເຊາະເຈື່ອນ ພ້ອມທັງເປັນການໃຫ້ທາດບໍາລຸງໃຫ້ແກ່ຕົົ້ນຊາ.

III. ສັດຕູພືດ ແລະ ການຮັກສາ
3.1 ສັດຕູພຶດປະເພດມີປີກ
• ຜົນກະທົບ
– ສັດຕູພຶດໂຕນ້ອຍ, ຍາກທີ່ຈະເບິ່ງເຫັນດ້ວຍຕາເປົົ່າ.
– ມັນດູດຢາງອອກຈາກໃບຊາອ່ອນ, ຢູ່ໃນຕຳລໍາຕົົ້ນ.
– ບ່ອນທີ່ມີຜົນກະທົບຢູ່ໜ້າຂອງໃບຊາ ແລະ ເທິງລໍາຕົົ້ນ ມັນຈະເປັນເສັ້ນກະຕູດກະຕິດສີໝາກກະເບົາແຫ້ງ, ເປັນເສັ້ນຂະໜາດຕາມລວງຂອງໃບຊາ.
– ຜົນກະທົບທີ່ບໍ່ຮ້າຍແຮງ: ໃບຊາແຂງ, ໃບໜາ, ນ້ອຍ, ເປັນສີຟ້າແກ, ເປັນຮອຍ, ປ່ຽນຮູບຮ່າງ.
– ຜົນກະທົບທີຮ້າຍແຮງ: ໃບຊາແຂງ, ແຫ້ງງ່າຍ, ສະລາຍ, ໃບຊາອ່ອນຈະແຫ່ງນງ່າຍ ແລະ ແຫ່ວໄວ.
– ສັດຕູພຶດປະເພດມີປີກຈະພັດທະນາໄວໃນສະພາບອາກາດທີຮ້ອນ, ແດດຫຼາຍ.
• ການປ້ອງກັນ
– ປູກ ແລະ ອານຸລັກຮັກສາໃຫ້ແຂງແຮງ, ໃສ່ຝຸ່ນສະໝໍ່າສະເໝີ, ປູກຕົົ້ນໄມ້ໃຫ້ເປັນຮົົ່ມທີ່ເໝາະສົມ
– ທຸກໆປີຕ້ອງພູນດີນພ້ອມທັງຂ້າສັດຕູພຶດ.
– ເດັດໃບຊາປົກກະຕິ, ເດັດລະອຽດສໍາລັບໃບຊາອ່ອນທີ່ຖືກຜົນກະທົບ.
– ຈະຂ້າສັດຕູພືດກໍ່ຕໍ່ເມືອອັດຕາສ່ວນມີຜົນກະທົບກາຍ 10% ຫຼືມີ 4-5 ໂຕ/ໃບ.

3.2. ໂຕເພ້ຍສີຂຽວ
• ຜົນກະທົບ
– ມັນດູດເອົາສານອາຫານຈາກເສັ້ນໃຍໃຫຍ່ ແລະ ເສັ້ນໃຍນ້ອຍຂອງໃບ ແລະ ຍອດອ່ອນ.
– ຜົນກະທົບທີບໍ່ຮ້າຍແຮງ: ໃບແລະຍອດອ່ອນທີພັດທະນາຊ້າ, ໃບຈະພັນເຂົົ້າກັນ ແລະ ປ່ຽນສີເປັນສີແດງຊໍ້າ.
– ຜົນກະທົບທີຮ້າຍແຮງ: ຍອດອ່ອນຈະກົົ່ງເຂົົ້າກັນຄືຮູບເຮືອແຫ້ງແລະແຂງ, ໃບນ້ອຍ, ເປັນສີເຫຼືອງ, ຢູ່ໃນສະພາບອາກາດຮ້ອນຈະກໍໃຫ້ເກີດໃບແຫ້ງໄໝ້.
– ໂຕເພ້ຍສີຂຽວຈະປາກົດເຫັນໃນຮອບປີ, ມີຜົນກະທົບຮ້າຍແຮງຢູ່ໃນສະພາບອາກາດທີ່ແດດຮ້ອນ, ຊຸ່ມຊືນມີຝົນນໍາ. • ການປ້ອງກັນ
– ປູກ ແລະ ຮັກສາໃບຊາໃຫ້ມີຄວາມແຂງແຮງເພຶ່ອປ້ອງກັນກັບໂຕເພ້ຍ.
– ເອົາເຟືອງປົກ ແລະ ໃສ່ຝຸ່ນສະໝໍ່າສະເໜີ.
– ເກັບເດັດໃຫ້ໝົດຕາມລຸ້ນດຽວກັນ ແລະ ຕັດຂາດແຫ້ງອາຫານຂອງໂຕເພ້ຍຕາມສວນຊາຢູ່ໃນໄລຍະໃດໜື່ງ.- ຂ້າຫຍ້າ ແລະ ທໍາລາຍບັນດາຕົົ້ນໄມ້ທີເກີດຂື້ນຢູ່ໃນສວນຊາ. – ເວລາໂຕເພ້ຍຂະຫຍາຍພັນເຮົາຕ້ອງເດັດໃບຊາດັ່ງກ່າວອອກໃຫ້ໝົດເພື່ອຫລຸດປະລິມານການຂະຫຍາຍພັນຂອງໂຕເພ້ຍ

3.3. ແມງບົົ້ງຂົນທໍາລາຍຊາ
• ຜົນກະທົບ.
– ກິນບັນດາໃບຊາແກ່ຫລາຍ, ກິນໃບອ່ອນໜ້ອຍແຕ່ວ່າຖ້າກິນໃບອ່ອນມັນຈະກິນທັງໝົດໃບເລີຍ.
– ບົົ້ງອ່ອນ 1-2 ກິນທາດສີຂຽວຢູ່ກ້ອງໃບ. ບົົ້ງອາຍ 3 ຂຶ້ນໄປຈະກິນທັງໝົດໃບຈົົ່ງເຫລືອໄວ້ພຽງແຕ່ໃຍໃບ.
– ຕົົ້ນຊາທີ່ຖືກບົົ້ງກິນຈະເຮັດໃຫ້ການກັບຄືນສູ່ສະພາບເດີມຊ້າລົງ.
• ການປ້ອງກັນ.
– ການດູແລຮັກສາສວນຊາໃຫ້ຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງແຂງແຮງ.
– ໃຊ້ໄຟເພື່ອຈັບແມງໄມ້ທີ່ໃຫຍ່ແລ້ວ (ແມງກະເບື້ອ…) ໃນທຸກໆຕອນແລງໃນ 7-10 ມື້.
– ຕັດຫຍ້າອ້ອມບໍລິເວນຕົົ້ນຊາທີ່ຖືກທໍາລາຍ.
– ຕັດເອົາໃບທີ່ມີໄຂູ່ບົົ້ງ, ກໍາຈັດບົົ້ງອາຍ 1-2 ໄປທຳລາຍ.

3.4. ພະຍາດໃບແຫ້ງແຫ່ວ
• ຜົນກະທົບ
– ຮອຍພະຍາດຊະນິດນີ້ມີສີແຫ້ງແຫ່ວເປັນຮູບຄື້ນງໍ, ທໍາອິດເປັນຮອຍຈໍ້າສີດໍານ້ອຍໆ ຫລັງຈາກນັ້ນແຜ່ຂະຫຍາຍເປັນວົງກວ້າງ.
– ພະຍາດຊະນິດນີ້ມັກຈະເປັນຢູ່ປາຍໃບ ແລະ ເຮັດໃຫ້ໃບຫຼົ່ນ.
– ໃບຈະຫຼົ່ນພາຍຫລັງທີ່ພະຍາດແຜ່ໄປໄດ້ ½ ຂອງໃບ.
– ພະຍາດຊະນິດນີ້ຂະຫຍາຍຕົວໃນອຸນຫະພູມສູງ, ຄວາມຊຸ່ມສູງ, ເປັນໜັກຕັ້ງແຕ່ເດືອນ 6-8.
• ວິທີການປ້ອງກັນ
– ຮັກສາສວນຊາ, ກໍາຈັດຫຍ້າ
– ທໍາຄວາມສະອາດສວນຊາ, ເກັບກວດໃບຫລັງຈາກທໍາການຕັດຕອນ.

ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ: file:///C:/Users/HP/Downloads/c6CA9Rk3T2nRevIz.pdf
https://www.rakbankerd.com/agriculture/print.php?id=6593&s=tblplant
https://www.palangkaset.com/ผักเศรษฐกิจ/การดูแลรักษาต้นชา-1/